Κάνουν τρελές δουλειές με συγγενείς, μοιράζοντάς τους δημοτικό χρήμα με απευθείας αναθέσεις, εφευρίσκοντας μάλιστα δημοτικές δράσεις και υπηρεσίες, μοναδικές μέχρι τώρα, κατάλληλες, όμως κάθε φορά για να τις αναλάβουν οι θείοι και τα ξαδέλφια… Ο λόγος για σύστημα αντιδημάρχων και όχι μόνο σε δήμο της Δυτικής Αθήνας… Το ποιος δήμος είναι…; Ίσως ήλθε η ώρα των παραιτήσεων πριν τις αποκαλύψεις…
———————–
Σε δήμο της Δυτικής Αθήνας, -δεν έχει καμία σημασία αν είναι ο μεγαλύτερος ή ο μικρότερος, από τους επτά (7) δήμους της, ναι αυτούς που συνθέτουν και την εκλογική Περιφέρεια «Δυτικός Τομέας Αθηνών»-, υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια στις δοσοληψίες του δήμου με ιδιώτες, ένα αμαρτωλό «δίδυμο ή μάλλον τρίγωνο», «Ανιψιού και Θείου» που εξελίχθηκε σε ανιψιό του θείου και τον ξάδελφό του, γιό του θείου…
Αναφέραμε ως στήλη, ότι πρόκειται για αμαρτωλή σχέση, και έτσι είναι, γιατί ο «ανιψιός» εκ της αιρετής θέσης του και τις αρμοδιότητές του, -ας τον αναφέρουμε ως «Λ.Π.»-, ενέκρινε είτε με απευθείας αναθέσεις, είτε με την επιτροπική έγκρισή του, παροχή υπηρεσιών αρκετών χιλιάδων ευρώ στον θείο του, ας τον αναφέρουμε κο «ΒΑΡ», ως ιδιώτη προμηθευτή και συνεργάτη του δήμου και όταν ο ίδιος αποσύρθηκε στον υιό του, διάδοχό του και ξάδελφο του.
Ας δούμε την ιστορία από την αρχή της…
Ο ιδρυτής της συλλογικότητας και μέντορας του «ανιψιού»…
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και αμέσως μετά την πτώση της 7ετούς χούντας, η χώρα γνώρισε ένα οργασμό ίδρυσης πολιτικών συλλογικοτήτων, επονομαζόμενων και πολιτικών κομμάτων, που στα πλαίσια της κοινωνικής και όχι μόνο οργάνωσής τους, συνέβαλαν στην ίδρυση τοπικών παραρτημάτων τους, παραρτημάτων που ονομάσθηκαν «τοπικές κομματικές οργανώσεις»…
Στην ίδρυση και μικροοργάνωση μίας τέτοιας τοπικής κομματικής οργάνωσης, -για χάριν συντομίας θα την ονομάσουμε από εδώ και εφ εξής «τοπική»-, και μάλιστα στο κέντρο του δήμου, -πρώτη μούρη που λέει και ο λαός-, συνέβαλε ο αναφερόμενος κος «ΒΑΡ» και για την ιστορία μας «Θείος»… Μετά τον αρχικό ενθουσιασμό με την ενασχόληση με τα «κομματικά καθήκοντα», -περίπου τρία ή και τέσσερα χρόνια, ίσως και περισσότερα, ο αφηγητής έχει και μνήμη ελάσσονος χρονικής απόδοσης-, και λόγο της υπερβολικής ανάπτυξης των επιχειρηματικών και εργασιακών αντικειμένων του, ο θείος αποφάσισε ότι η ουσιαστική έλλειψη χρόνου για την ενασχόλησή του με τα θέματα της «τοπικής», υπήρχε ως προοπτική και αίτιο για την απώλεια του πραγματικού ελέγχου της.
Για να αποφευχθεί, αυτό το οποίο, σύμφωνα με συνοδοιπόρους του, θεωρούσε ως πραγματική καταστροφή, Κάλεσε κοντά του τον νεαρό τότε «ανιψιό» του, αυτόν που χάριν της ιστορικής περιγραφής, ονομάσαμε κο «Λ.Π.», ανάγοντας μέσω του προσωπικού μηχανισμού που είχε δημιουργήσει «γενικό δερβέναγα» της «τοπικής» του, ναι «τοπικής του», αφού η πολιτική δύναμή του το επέτρεπε… μετά από αυτό, ο κος «ΒΑΡ» απεχώρησε από την «τοπική» φαινομενικά τουλάχιστον, αφού συνέχισε τον ρόλο που ασκούσε μέχρι τότε, πίσω από τις κουίντες ως μέντορας του ανιψιού. Ο τελευταίος, δεν τον απογοήτευσε αφού έστησε τον δικό του μηχανισμό στην τοπική, που κατάφερε να τον διατηρήσει για πολλά, πάρα πολλά χρόνια… Ανταμείφθηκε γι’αυτό με πολλούς τρόπους, και ειδικότερα με την εκλογή του στα τοπικά πολιτικά κοινά, την διατήρησή του σε πολύ κρίσιμη για τα χρηματοοικονομικά του δήμου θέση εξουσίας και φυσικά, επειδή καμία κυρία δεν μπορεί χωρίς το «ακριβό χαρτζιλίκι» της και με τον διορισμό της συντρόφου του σε πολύ καλοπληρωμένη θέση του δημόσιου τομέα…
Η ώρα της ανταμοιβής… και της εμπράγματης ευγνωμοσύνης του ανιψιού… και η πανελλαδική πρωτιά…
Με την έναρξη της οικονομικής κρίσης που ταλάνισε το ελληνικό κράτος, -ίσως και κάτω από την πίεση των μνημονιακών δεσμεύσεων», οι ελληνικές κεντρικές Κυβερνήσεις, πέρασαν από την Βουλή, πολλούς νόμους, μεταφοράς αρμοδιοτήτων στους δήμους και «διευκόλυνσης» των διοικήσεών τους, στην συνεργασία με ιδιώτες παρόχους υπηρεσιών, στις περιπτώσεις που οι δήμοι για πολλούς λόγους δεν μπορούσαν να φέρουν σε πέρας με το δικό τους ανθρώπινο δυναμικό… οι πρωτεργάτες σε αυτό από το τέλος της δεκαετίας του ’60 Ιταλοί, το ονόμασαν «ενοικίαση» ανθρώπινου δυναμικού, με τους έλληνες αν το αναφέρουν πολύ κομψά «παροχή υπηρεσιών»…
Τα προχώ και η μεθόδευση… Επιχειρηματίας με «πολύ προχώ», οξύ πνεύμα και πρόβλεψη ευκαιριών ο κος «ΒΑΡ», πρόσφερε στον «ανιψιό», ως πρόσωπο σε θέση εξουσίας την ευκαιρία να «αγοράσει» ως δήμος υπηρεσίες από τον ίδιο ως ιδιώτη επιχειρηματία που είχε την δυνατότητα να τις προσφέρει… Ο τομέας που επιλέχθηκε ήταν η «καθαριότητα δημοτικών χώρων», επιχειρηματικός τομέας που πρόσφερε πολύ φθηνό εργατικό δυναμικό, λόγο της (νόμιμης) μετακίνησης ανθρώπινου εργατικού δυναμικού από τις πάλαι ποτέ σοσιαλιστικές δημοκρατίες της ανατολικής Ευρώπης στη χώρα μας, προς άγραν απασχόλησης…
Προετοιμάζοντας το έδαφος: Καλός ο ανιψιός με πολύ μεγάλη αγάπη προς τον θείο, σαν πρώτο βήμα, προετοίμασε το έδαφος για την ικανοποίηση του αιτήματός του… Εξάλλου, τι ήταν (τότε) μία δαπάνη 19.800 ευρώ πλέον ΦΠΑ, για ένα δήμο με ετήσιο προϋπολογισμό, 80 εκατ. ευρώ περίπου…;
Συνεργαζόμενος με «συναρμοδίους» συντρόφους του στην διοίκηση του Δήμου, άφησε χωρίς προσωπικό καθαριότητας, συγκεκριμένη κτηριακή κεντρική δομή του δήμου, με αποτέλεσμα να είναι επιτακτική και άμεση η ανάγκη ανάθεσης υπηρεσιών καθαριότητας, για την συγκεκριμένη δομή, αφού πέρας των άλλων η δημόσια υγιεινή δεν είναι μόνο ανθρώπινο δικαίωμα, αλλά και υποχρεωτική φροντίδα και παροχή του δημόσιου (δημοτικού) φορέα, για την προστασία υπαλλήλων και επισκεπτών…
Η Απευθείας Ανάθεση στο Θείο: Τα υπόλοιπα είναι απλώς η αρχή μίας «υπέροχης» για τους εμπλεκόμενους ιστορίας… Η «Υπηρεσία» του Ανιψιού, ως αρμόδια ζήτησε «την κάλυψη της ανάγκης για καθαριότητα της συγκεκριμένης δημοτικής κεντρικής δομής, από ιδιώτη πάροχο υπηρεσιών, λόγο αδυναμίας του δήμου να διαθέσει το ειδικευμένο προσωπικό», από τον αντιδήμαρχο Οικονομικών, το αίτημα εγκρίθηκε και η πρώτη Υπηρεσία, -αυτή Ανιψιού κου «Λ.Π.», αφού προσκόμισε «τρεις πρόχειρες» προσφορές, επέλεξε την χαμηλότερη κοστολογικά, -η στήλη αν δεν κάνει λάθος μετά από τόσα χρόνια, η «θειική προσφορά» ήταν στα 19.600 ευρώ πλέον ΦΠΑ, με τις άλλες δύο να είναι στα 19.800 ευρώ πλέον ΦΠΑ-, προχώρησε στην «Απευθείας Ανάθεση» των ζητούμενων υπηρεσιών Καθαριότητας στον «Θείο» κο «ΒΑΡ»…
Τα μυστικά σε όλες αυτές τις πράξεις του Ανιψιού, ήταν και συνεχίζουν να είναι για όλες τις υπηρεσίες του συγκεκριμένου δήμου, α) η κοστολόγηση της δαπάνης, -που εξ αρχής είναι προαποφασισμένο να ανατεθεί σε συγκεκριμένο πρόσωπο, ιδιώτη επιχειρηματία ή όχι ή σε συγκεκριμένη εταιρία, ή ακόμη ΜΚΟ, ΑΜΚΕ,ΚΥΝΣΕΠ, κλπ-,ορίζεται πάντα είτε ελαφρώς μικρότερη σε ύψος, είτε ακριβώς στο ύψος που προβλέπει ο νόμος για να είναι δυνατή η «απευθείας ανάθεση», από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο ή πρόεδρο νομικού δημοτικού προσώπου ή οργανισμού, ή ακόμη και από τον Δήμαρχο, που παλαιόθεν ήταν 19.800 ευρώ πλέον ΦΠΑ και σήμερα έχοντας αναθεωρηθεί προς τα άνω φθάνει στα 24.800 και έως 28.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ, αν ως στήλη δεν κάνουμε λάθος… και β) Οι τρεις «πρόχειρες» προσφορές, οι οποίες προσκομίζονται στην αποφασίζουσα δημοτική Υπηρεσία, άγνωστο πως, -αν και η επαναλαμβανόμενη έγγραφη σημείωση της αναθέτουσας υπηρεσίας είναι «ότι απευθύνθηκαν στους κατάλληλους προμηθευτές της αγορά»-, και οι οποίες προσφορές, όλως τυχαίως αναδεικνύουν πάντα ως μειοδότη το καθ’ έξη επιλεγμένο προμηθευτή…
Το γαϊτανάκι και η διαδοχή… του Θείου…
Σε ότι αφορά το «θείο» κο «ΒΑΡ» και τις απευθείας αναθέσεις παροχής υπηρεσιών σε αυτών από τον Δήμο στον οποίο κατέχει θέση ευθύνης ο αγαπημέ νος του «ανιψιός», η ιστορία καταγράφει ότι αυτές συνεχίσθηκαν, όχι μόνο στον τομέα καθαριότητας αλλά και σε άλλους τομείς δραστηριοτήτων του δήμου, τομείς, που όλως τυχαίως βρίσκονται στα όρια της εργασιακής νομιμότητας και μισθολογικής ένδειας του απαιτούμενου εργατικού προσωπικού τους…
Η διαφοροποίηση που επήλθε, είναι ότι ο αγαπημένος «ανιψιός» σπανίως υπέγραψε άλλη «απευθείας ανάθεση» για τον Θείο… Παρόλα αυτά, συνέχισε να «υπηρετεί» την ευγνωμοσύνη του γι’αυτόν, ως πρόεδρος της ελεγκτικής εγκριτικής δημοτικής επιτροπής, θέση που κατέχει ανελλιπώς για όσο διάστημα κρατούν οι συγκεκριμένοι «χοροί» χορηγίας δημοτικού χρήματος στον κο «ΒΑΡ»… τον θείο του…, αν και σύμφωνα με τον νόμο θα έπρεπε να δηλώσει την στενή συγγένειά του και να παραχωρήσει την θέση του στον νόμιμο αντικαταστάτη του…
Φυσικά η ιστορία, δεν σταματά εδώ…. Από την μία ο αμείλικτος βιολογικός γεωχωροχρόνος, συνετέλεσε στο θλιβερό γεγονός του περάσματος του «Θείου» στην Ιστορία, ο διάδοχός του ή μάλλον οι διάδοχοί του συνεχίζουν να έχουν διάθεση προσφοράς και συνεργασίας με τον Δήμο του «ανιψιού, του επονομαζόμενου και Λ.Π.». Η συγγένεια είναι συγγένεια και ο τελευταίος δεν θα μπορούσε να πληγώσει κανέναν από τους διαδόχους του «Θείου» και μέντορά του, αφού τόσα πολλά του πρόσφερε… Είναι απόλυτα κατανοητό, ότι ο «κύκλος» της συνεργασίας με τα «ξαδέλφια» με τις απευθείας αναθέσεις να συνεχίζεται…. Τι είναι μερικές χιλιάδες ευρώ για την ηρεμία της οικογένειας…
Εξάλλου, είναι κι αυτό το μεγάλο «πάρκο με τα φωτοβολταϊκά» που ο πανέξυπνος Θείος κατάφερε να κρύψει με πολύ τέχνη από το «Πόθεν Έσχες»… Μπορείς να τον προδώσεις…, να προδώσεις το πνεύμα του… Φυσικά όχι…
Είπαμε «συνειδητά λαμόγια»… ναι… Αγνώμονες ποτέ….
Ποιος είπε ότι η βασική ηθική αρχή των σύγχρονων πολιτικών, -τοπικών και μη-, ελλήνων ηγητόρων, απάδει της εφαρμογής της…
——————
Υ.Γ.1: Η αφήγηση των γεγονότων είναι προϊόν δημιουργικής φαντασιακής λογιστικής και λογοτεχνικής αποτύπωσης. Το αυτό και τα ονόματα, που διατυπώθηκαν για λόγους κατανόησης των εννοιών του αφηγηματικού κειμένου…
Τα γεγονότα, όμως είναι πραγματικά και η καταγραφή τους «μαρτυράτε και πιστοποιείτε» με έγγραφα στοιχεία…
Αν το μυαλό του αναγνώστη πάει σε συγκεκριμένο δήμο, πρόσωπα και καταστάσεις, μπορεί να είναι και έτσι, η ευθύνη όμως είναι δική του, -αποκλειστική μάλιστα-, χωρίς σε αυτό να υπεισέρχεται η στήλη…
——————
Υ.Γ.2: Για λόγους ανθρώπινης συμπεριφοράς και όχι μόνο, ο «δράστης των ποιο πάνω περιγραφόμενων πράξεων» θα πρέπει να σκεφθεί πολύ σοβαρά το «ενδεχόμενος» το αμέσως χρονικό διάστημα να υποβάλει «παραίτηση» από τα πολιτικά δρώμενα στα οποία συμμετέχει ανελλιπώς εδώ και πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα…, κάτι που θα απαλλάξει, εαυτόν και τον/την σύντροφό του από το καταστροφικό άγχος των μελλούμενων….
——————
Υ.Γ.3: Ο Δήμαρχος που τον αφορά η ποιο πάνω περιγραφείσα υπόθεση, εν τη σοφία του θα πρέπει να αναλάβει δράση… Άλλως θα τον πάρει η ορμή του χειμάρρου των αποκαλύψεων και τότε «θα είναι αργά για την ΓΙΔΑ». Θα το επιχειρήσει…; Ιδού η Ρόδος… Ιδού και το Πήδημα…
Νίκος Παρίκος
