Michael Rubin: Η Τουρκία είναι χορηγός ριζοσπαστικών ιδεών παγκοσμίως, ισλαμιστών, και…

Τουρκία
Μοιραστείτε το:

Η Τουρκία είναι σήμερα, ό,τι ήταν η Σαουδική Αραβία τις δεκαετίες πριν την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, δηλαδή ο χορηγός των ριζοσπαστικών ιδεών παγκοσμίως.

Στην αποκάλυψη – παραδοχή για την προώθηση των ριζοσπαστικών ιδεών του Ισλάμ από την Τουρκία, προχώρησε ο Michael Rubin για το National Interest.

Στο άρθρο αναφέρεται πως στις 18 Δεκεμβρίου του 2018 οι Αρχές της Λιβύης προχώρησαν στην κατάσχεση 3.000 πιστολιών Τουρκικής κατασκευής στη πόλη Khoms περίπου 60 χιλιόμετρα ανατολικά της Τρίπολης. Οι Τουρκικές Αρχές δήλωσαν άγνοια για το περιστατικό που παραβιάζει το εμπάργκο όπλων που έχει επιβληθεί από τον ΟΗΕ στη Λιβύη.

Το ένα από τα τρία φορτία που κατασχέθηκαν, αναφερόταν στα παραστατικά ως τρόφιμα. Οι Λιβυκές Αρχές κατάσχεσαν επίσης ένα Τουρκικό φορτηγό πλοίο που μετέφερε τουλάχιστον 4 εκατομμύρια σφαίρες. Ο Στρατηγός Ahmad al-Mismari του Εθνικού Λιβυκού Στρατού, διέταξε πλήρη έρευνα σε συνεργασία με την Τουρκική κυβέρνηση και τον Fayez al-Sarraj, τον πρωθυπουργό της Λιβύης, που ανήκει στους Ισλαμιστές.

O Λιβυκός Εθνικός Στρατός θεωρεί πως για την αύξηση των επιθέσεων και των δολοφονιών στην Τρίπολη, ευθύνονται τα φορτία όπλων που έρχονται από την Τουρκία.
Ο Fathi al-Muraymi, εκπρόσωπος της αντι-ισλαμιστικής κυβέρνησης που εδρεύει στ Tobrul, δήλωσε πως «το φορτίο είχε προορισμό τους τρομοκράτες, τους εξτρεμιστές και τους παρανόμους».

Τα συγκεκριμένα παράνομα φορτία όπλων ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Η αστυνομία του Tobruk ανακοίνωσε πως ανακάλυψε σε οχήματα που έλεγξε όπλα από την Τουρκία.
Στις 7 Ιανουαρίο 2019, αξιωματούχοι στη Misrata κοντά στη Τρίπολη, ανακοίνωσαν πως ανακάλυψαν ακόμη ένα φορτίο με όπλα από την Τουρκία, που ήταν κρυμμένο σε κοντέινερ που υποτίθεται μετέφερε οικιακό εξοπλισμό και παιδικά παιχνίδια.

Για κάθε κατάσχεση κάθε φορτίου όπλων, η Άγκυρα δήλωσε άγνοια, κάτι που πλέον δεν γίνεται πιστευτό. Η πρόσφατη απόπειρα δολοφονίας του κύριου Λίβυου ερευνητή των φορτίων, δείχνει πως κρύβεται κάτι σημαντικό.

Ποιο είναι το παιχνίδι της Τουρκίας;

Τα τελευταία 15 χρόνια που κυβερνά ο Ερντογάν, η Τουρκία έχει μετατραπεί σε χώρα αστυνόμο. Όταν επιθυμεί ο Ερντογάν να διακινηθούν όπλα, διακινούνται. Είναι αδύνατο να διακινηθούν μυστικά μεγάλες ποσότητες όπλων από τα Τουρκικά λιμάνια, χωρίς να το γνωρίζουν οι Αρχές.

Η υπόθεση της Λιβύης θυμίζει έντονα την ανακάλυψη φορτηγών γεμάτων όπλα στην Τουρκία, που είχαν προορισμό τη Συρία. Τότε, ο Ερντογάν διέταξε την απελευθέρωση των φορτηγών, επειδή επρόκειτο για αποστολή των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και διετάχθη η φυλάκιση των δημοσιογράφων που αποκάλυψαν την υπόθεση.

Μετά τον θάνατο του Μουαμάρ Καντάφι, η Λιβύη έχει χωριστεί στα τρία. Στη Τρίπολη εδρεύει η κυβέρνηση που αναγνωρίζει ο ΟΗΕ και τελευταία διαχώρισε τη θέση της από τους Ισλαμιστές. Στα ανατολικά, υπάρχει η κυβέρνηση του Τομπρούκ που μάχεται το Ισλαμικό Κράτος και την Αλ Κάιντα. Στο νότο, υπάρχει μια απροσδιόριστη και ουσιαστικά ακυβέρνητη περιοχή.

Ενώ η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, η Ιορδανία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα υποστηρίζουν την κοσμική κυβέρνηση των αντι-ισλαμιστών του Τομπρούκ, η Τουρκία, μαζί με το Κατάρ και το Σουδάν, υποστηρίζουν τους Ισλαμιστές της Λιβύης.

Ενάντια σ’ αυτό το πλαίσιο, τα Τουρκικά όπλα εισήλθαν στο σκηνικό. Με απλά λόγια, καθώς το Κατάρ έχει μετατραπεί σε χρηματοδότη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και των πιο ριζοσπαστικών ομάδων εξόρμησης σε ολόκληρο τον πλανήτη, η Τουρκία έχει γίνει ο στρατιωτικός της βραχίονας.

Ίσως να μην είναι μοναδικός σκοπός της Τουρκίας η εγκαθίδρυση ριζοσπαστικών Ισλαμιστικών ομάδων που θα αποσταθεροποιήσουν την Λιβύη. Ο Ερντογάν θεωρεί την ανάδειξη στην Αίγυπτο του Abdul Fattah el-Sisi ως προσβολή, επειδή ο Σίσι ανέτρεψε την Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο και επειδή ο Ερντογάν έχασε τις επικερδείς επαφές του στην Αίγυπτο.

Μια ισλαμική Λιβύη θα μπορούσε να προσφέρει καταφύγιο σε ομάδες που αποσταθεροποιούν την Αίγυπτο και ευνοούν την επιστροφή των ισλαμιστών στην εξουσία.Η Αλγερία επίσης ανησυχεί για τις τελευταίες κινήσεις του Ερντογάν. Το Αλγέρι είναι πεπεισμένο ότι τουλάχιστον κάποια από τα όπλα που η Τουρκία επιδίωξε να εισάγει λαθραία στη Λιβύη, προορίζονταν για τρομοκρατικές ομάδες της Αλγερίας.

Επίσης, υπάρχει η Boko Haram, η ισλαμιστική οργάνωση που είναι γνωστή στη Δύση για τη μαζική απαγωγή κοριτσιών από σχολείο της Νιγηρίας.

Το 2014, ήρθε στη δημοσιότητα μια μαγνητοφωνημένη συνομιλία μεταξύ ενός κορυφαίου συμβούλου του Ερντογάν και του CEO της Turkish Airlines, που φαινόταν να υποδεικνύει ότι η ηγεσία της κρατικής Turkish Airlines, ήταν ενοχλημένη από την ανάγκη λαθρεμπορίου όπλων προς τη Νιγηρία, που προφανώς χρησιμοποιηθούν από αντάρτες της Boko Haram.

Όταν ένα παρακλάδι της Αλ Κάιντα κατέφυγε στο βόρειο Μάλι, ένας εκπρόσωπος του Ερντογάν περιέγραψε στη Γαλλική δύναμη που κλήθηκε να τους εξοντώσει, ως τους πραγματικούς τρομοκράτες. Για την Ουάσινγκτον, ο ρόλος και η συμπεριφορά της Τουρκίας παραμένει αντικείμενο έντονων συζητήσεων. Είναι ο Ερντογάν θεμελιωδώς αντι-αμερικανικός; Η συμμαχία του με τη Ρωσία βασίζεται στην ιδεολογία ή στις συναλλαγές; Μπορούν οι ΗΠΑ να εμπιστευθούν τον Ερντογάν στην καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία εάν και όταν αποσυρθούν οι ΗΠΑ;

Συχνά, οι ιδεολογίες των χωρών αντικαθιστούν τον πραγματισμό καθώς η απόσταση αυξάνεται από τα σύνορά τους. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι αυξανόμενα αποσταθεροποιητικές ενέργειες της Τουρκίας στην Αφρική παρέχουν ένα παράθυρο για τη σκέψη του Ερντογάν και τις νέες κατευθύνσεις της Τουρκίας, όχι ως γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, αλλά ως καταλύτης για εξέγερση και ισλαμική τρομοκρατία.

Ήρθε η ώρα να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα: η Τουρκία είναι σήμερα αυτό που ήταν η Σαουδική Αραβία στις δεκαετίες πριν από την 11η Σεπτεμβρίου 2001, δηλαδή, χορηγός ριζοσπαστισμού σε παγκόσμια κλίμακα. Είναι ένα μάθημα που αγνοείται στην Ουάσιγκτον, αλλά όλο και περισσότερο αναγνωρίζεται ως πραγματικότητα στην Αφρική.

Με άλλα λόγια, ενώ οι αρχές των ΗΠΑ επικρίνουν δριμύτατα το Ιράν για τις παράνομες μεταφορές όπλων που υπονομεύουν την κυριαρχία και τη σταθερότητα σε χώρες όπως ο Λίβανος και η Υεμένη, η Τουρκία κάνει το ίδιο πράγμα και για παρόμοιους στόχους.

Πηγή: Cosmostatus, defence-point.gr

Μοιραστείτε το:
Tagged