Η ζουμερή Συριζοπούλα και η ατάκα της για τον Κ. Μητσοτάκη και παλαιότερα για τον Λεβέντη…
Ο Διευθυντής του Liberal.gr Θανάσης Μαυρίδης ( thanasis.mavridis@liberal.gr) είναι έξαλλος με την ζουμερή δημοσιογράφο της ΕΡΤ και απόφοιτο του London School of Economics, Αναστασία Γιάμαλη και εξηγεί γιατί τελικά η ΕΡΤ, όπως έχει σήμερα οργανωθεί και λειτουργεί πρέπει να κλείσει.
——————-
«Ο Μητσοτάκης δεν μπήκε στην Μόρια γιατί μπορεί να σιχαινόταν». Αυτό ειπώθηκε στη δημόσια ΕΡΤ από κάποια κυρία που αυτοπροσδιορίζεται ως …δημοσιογράφος. Αυτή η ΕΡΤ πρέπει να κλείσει. Αυτή την ΕΡΤ δεν μπορεί να την πληρώνει ο ελληνικός λαός.
Ήμουν από εκείνους που είχαν αντιταχτεί στο «μαύρο στην ΕΡΤ» του Αντώνη Σαμαρά. Θεωρούσα και εξακολουθώ να θεωρώ ότι ήταν ένα τεράστιο λάθος. Πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από έναν δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα που να προάγει τον πολιτισμό. Η ΕΡΤ του 2014 ήθελε ανανέωση, ήθελε μια νέα αρχή. Όχι όμως λουκέτο.
Η ΕΡΤ του 2017 είναι σε χειρότερο σημείο από εκείνο του 2014. Για την ακρίβεια δεν είναι μία δημόσια τηλεόραση. Είναι μια κομματική τηλεόραση που την πληρώνει με το υστέρημά του ο ελληνικός λαός. Μπορείτε να φανταστείτε δημοσιογράφο της παλιάς ΥΕΝΕΔ να αναφέρεται με τέτοιο τρόπο στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Ούτε για αστείο. Και μιλάμε για εκείνη την γνωστή κρατική ΥΕΝΕΔ που προερχόταν από τα σπλάχνα της χούντας.
Η ΕΡΤ είναι ένα ακριβό μαγαζί που παράγει ένα προϊόν που μυρίζει από μακριά φθήνια. Την φθήνια του φραπέ, την φθήνια των τρολς του διαδικτύου που αναβαθμίστηκαν σε «δημοσιογράφους». Που είναι άραγε ο πνευματικός κόσμος να δηλώσει την ιερή του αγανάκτηση για αυτό το κατάντημα; Κι είναι υποχρέωση των πνευματικών ανθρώπων να αντιδράσουν. Όπως και σε μία πιθανή προσπάθεια στο μέλλον να περάσουμε από την κόκκινη ΕΡΤ στην γαλάζια. Διότι η ΕΡΤ δεν είναι το τσιφλίκι κανενός. Η κόκκινη ΕΡΤ δεν θα μας κάνει να υποχωρήσουμε από τα ιδανικά μας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να διαιωνιστεί αυτή η κατάσταση.
Η διοίκηση της ΕΡΤ είναι εκτεθειμένη. Έχει σοβαρότατες ευθύνες για ό,τι συμβαίνει. Δικό της δημιούργημα είναι αυτό το τερατούργημα. Δεν περιμένουμε να ζητήσουν συγνώμη. Μακάρι να κάνουμε λάθος. Ξέρουμε, όμως, ότι μία διοίκηση που σέβεται τον εαυτό της δεν επιτρέπει τέτοια φαινόμενα. Και το αποδεικνύει καθημερινά.
Η κόκκινη ΕΡΤ έχει αποτύχει οικτρά. Δαπανά κάθε χρόνο όσα προσδοκούν να πάρουν από την διαφημιστική πίτα όλα τα ιδιωτικά κανάλια μαζί και αναπαράγει την χυδαιότητα της κάθε Γιάμαλη. Ο κόσμος δεν παρακολουθεί από το κανάλι. Δεν το εμπιστεύεται για την ενημέρωσή του. Δεν θέλει να βλέπει τα κομματικά τσιράκια της εθνοσωτήριας να του προσφέρουν χυδαιότητα με το κιλό. Αυτή η ΕΡΤ πρέπει να κλείσει. Και στην θέση της να δούμε, επιτέλους, ένα ακομμάτιστο οργανισμό που να παράγει πολιτισμό και ενημέρωση. Και να διοικείται από τους ανθρώπους του πνεύματος. Αν δεν έχουμε από αυτό το είδος, τότε δεν χρειαζόμαστε την ΕΡΤ. Δεν μας αξίζει ούτε καν να έχουμε όνειρα ως έθνος για το μέλλον…
——————-
Γιατί ο Θανάσης Μαυρίδης είναι έξαλλος με την ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ δημοσιογράφο Αναστασία Γιάμαλη.
Η ζουμερή Συριζοπούλα και η ατάκα της για τον Κυριάκο Μητσοτάκη
Ο Διευθυντής του Liberal.gr Θανάσης Μαυρίδης είναι έξαλλος με την ζουμερή δημοσιογράφο της ΕΡΤ και απόφοιτο του London School of Economics, Αναστασία Γιάμαλη. Η Αναστασία στην διάρκεια της εκπομπής Αίθουσα Σύνταξης υποστήριξε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπήκε στον καταυλισμό της Μόριας γιατί σιχαινόταν!
Η Κατερίνα Φάκα θα έγραφε για το Πρώτο Θέμα ένα περιεκτικό αφιέρωμα στη ζωή της εκρηκτικής Αναστασίας. Απόφοιτος του London School of Economics, ενεργό μέλος της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, αρθρογράφος της «Αυγής» πρώην υποψήφια βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, wannabe χρονογράφος, εκκολαπτόμενη TV star της δημόσιας τηλεόρασης και λάτρης του κάμπινγκ. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις ιδιότητες που συνθέτουν την εικόνα της φωτογενούς Αναστασίας. Της παθιασμένης με την πολιτική νεαρής γυναίκας που λίαν προσφάτως αποφάσισε να ευχαριστηθεί και η ίδια τη γοητεία των χλιδάτων διακοπών σε μια ξαπλώστρα της Μυκόνου με φόντο μια πετσέτα με υπογραφή «Solymar»…
Η έναρξη της φετινής θερινής σεζόν δεν θυμίζει καθόλου καλοκαίρι. Ανεργία, ακρίβεια, θυμός, ανέχεια, φόβος, εσωτερικές «υποτροπές» και ευρωπαϊκές ανατροπές μετατρέπουν την ανεμελιά του καλοκαιριού σε όνειρο θερινής νυκτός και τα πλάνα των διακοπών σε καρτ ποστάλ άλλων εποχών. Οχι ότι αυτό ισχύει για όλους. Ισχύει για τους περισσότερους. Υπάρχουν όμως και οι άλλοι. Εκείνοι που όψιμα ανακάλυψαν την κοσμοπολίτικη ζωή και φτιάχνουν βαλίτσες για προορισμούς τους οποίους μέχρι πρότινος σνόμπαραν μέσα από αντίσκηνα και free camping. Μια τέτοια περίπτωση εθεάθη πρόσφατα στο Νησί των Ανέμων, να μελετά τις «Κόκκινες Βασίλισσες» του Τζόναθαν Λέθεμ σε ξαπλώστρα του κοσμοπολίτικου «Solymar» και να ανεβάζει εν συνεχεία στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook αποφθέγματα παραφρασμένου Σαββόπουλου: «Η Ελλάδα που αντιστέκεται… Η Ελλάδα που παλεύει…».
Η πληθωρική σε ενέργεια και πάθος Αναστασία Γιάμαλη βρέθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στο Νησί των Ανέμων συντροφιά με τον πατέρα της και ως λάτρης των social media φρόντισε να ενημερώσει τους διαδικτυακούς της συντρόφους για την κοσμοπολίτικη απόδρασή της πλάι σε όσα και όσους σνόμπαρε μέχρι πρότινος μέσα από τα χρονογραφήματα της στην «Αυγή».
Το πολύ ενδιαφέρον άρθρο της με τίτλο «Πρώτη φορά διαδήλωση», που υπέγραφε πέρσι τέτοια εποχή εν όψει του δημοψηφίσματος και που απευθυνόταν στους υποστηρικτές του «Ναι», θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει ένα μαχητικό και επίκαιρο μανιφέστο απέναντι στους συνλουόμενούς της: «Το Ralph Lauren πουλοβεράκι που ρίχνετε στους ώμους – α λα Λοβέρδος – μπορεί να χρησιμεύσει και ως μαντίλι… Κυρίες μου, επ’ ουδενί μη φορέσετε Louboutin γόβα…
Για την περίσταση βρείτε σακίδιο Louis Vuitton ή Bottega Venetta… Οσες εμφανιστείτε με ένα απλό Longchamp δεν θα φάτε πόρτα αλλά για την επόμενη φορά δεν σας εγγυώμαι τίποτα διότι μπορεί οι κανόνες να αυστηροποιηθούν… Οσο trendy κι αν είναι το νέο σας hoodie, ακόμη κι αν είναι σε παστέλ πουδρέ τόνους που φοριούνται πολύ φέτος το καλοκαίρι, έχετε σοβαρές πιθανότητες να σας μαζέψουν με τον κουκουλονόμο… Μην αρχίσετε να ρίχνετε μονόπετρα… Επίσης, όσο κι αν προσπαθήσετε οι σαμπανίτσες mini chic δεν ανάβουν…».
Η Αναστασία, ωστόσο, το συγκεκριμένο Σαββατοκύριακο δεν είχε τόση όρεξη για επαναστάσεις. Επέλεξε λοιπόν να σιωπήσει παίρνοντας το μπάνιο της στο Καλό Λιβάδι, και συγκεκριμένα στο δημοφιλές «Solymar», αλλά και να χορτάσει τις αριστερές ορέξεις της με ένα «ταπεινό» γεύμα στο διάσημο εστιατόριο «Kuzina» στην παραλία του Ορνού.
Παρ’ όλα αυτά, φρόντισε να χτυπήσει τον καπιταλισμό με smartphone και όχι με ντουντούκα, με ένα εντυπωσιακό κιμονό και την ενοικίαση μιας ξαπλώστρας που αγγίζει τα 60 ευρώ κάνοντας τα καλοκαίρια που ξόδευε σε άβολες σκηνές και κοινόβια κάμπινγκ να φαντάζουν στην αριστερή της ματιά θολά και μακρινά.
Οσο θολά και μακρινά κι αν φαντάζουν στο μυαλό της όμορφης Αναστασίας τα περασμένα καλοκαίρια, είναι αδύνατον να αποποιηθεί την αντίθεσή της απέναντι στον καπιταλισμό επί σειρά ετών με τη στάση της – ακόμη κι αν η τελευταία άλλαξε οδηγώντας τη για διακοπές στη θερινή Μέκκα του καπιταλισμού.
Ετσι, δεν παρέλειψε να ρίξει στο σικάτο σακ βουαγιάζ της τις «Κόκκινες Βασίλισσες» του Τζόναθαμ Λέθεμ προκειμένου να εμβαθύνει από την ξαπλώστρα στη μελέτη της Ιστορίας της Αμερικής.
Το βιβλίο, με το σφυροδρέπανο να φιγουράρει στο εξώφυλλο, αναφέρεται στη Νέα Υόρκη του 1960, όπου μια δυναμική κομμουνίστρια κυριαρχεί στην οικογένειά της με τον εκρηκτικό χαρακτήρα της και την απόλυτη προσήλωση στις πεποιθήσεις της.
——————-
Περσινό δημοσίευμα του «ΘΕΜΑτος» για τα new entries του ΣΥΡΙΖΑ στο τηλεοπτικό τοπίο,Aύγουστος 2012 – RIVER PARTY, ΝΕΣΤΟΡΙΟ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
H μαχητική Νατάσα στο κάμπινγκ του Νεστόριου Καστοριάς τον Αύγουστο του 2012, για το River party festival. Το φετινό καλοκαίρι την βρήκε να λιάζεται στις ξαπλώστρες της Μυκόνου.
Η πανέξυπνη και ισχυρογνώμων κόρη της, μια παθιασμένη ακτιβίστρια, δραπετεύει από την ασφυκτική επιρροή της. Γύρω από αυτές τις δύο απελευθερωμένες γυναίκες περιστρέφονται σε τροχιές διάφοροι άντρες. Ενας αριστοκρατικός Γερμανοεβραίος, ένας δεινός σκακιστής αλλά αδέξιος χαρακτήρας, ο ιδιοφυής γιος ενός μαύρου αστυνομικού και ένας Ιρλανδός τραγουδιστής της φολκ.
Ολοι αυτοί οι ήρωες, με τα ελαττώματα και τις αρετές τους, είναι ιδεαλιστές που παλεύουν να πραγματώσουν τα ουτοπικά τους όνειρα σε μια χώρα όπου ο ριζοσπαστισμός αντιμετωπίζεται με σύγχυση, εχθρότητα ή αδιαφορία.
Παράλληλα με τις ζωές των ηρώων ξεδιπλώνεται και η ιστορία των πολιτικών αγώνων στην Αμερική κατά τον 20ό αιώνα, από το κομμουνιστικό κίνημα της δεκαετίας του ’30 έως την αντίσταση στον Μακαρθισμό της δεκαετίας του ’50, από το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα των Αφροαμερικανών του ’60 ως τις κομμούνες του ’70 και από εκεί ως τις μέρες μας και το κίνημα Occupy.
Για την Αναστασία, ωστόσο, η θεωρητική εμβάθυνση στο εν λόγω ανάγνωσμα και ενδεχομένως η ταύτιση με τις ηρωίδες δεν ήταν αρκετές. Φρόντισε να το κοινοποιήσει στην προσωπική της σελίδα στο Facebook, συνοδεία παραφρασμένου τίτλου του Σαββόπουλου από το εξαιρετικό «Τσάμικο» του 1983.
«Η Ελλάδα που αντιστέκεται… η Ελλάδα που παλεύει…» έγραψε με ύφος διάχυτης ειρωνείας ή απόλυτης συνειδητοποίησης, παραλείποντας ωστόσο τη συνέχειά του: «Κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει».
Τέτοια εποχή πέρσι η μαχητική Αναστασία αναδύθηκε στην πρώτη γραμμή της προβολής μέσα από τη συχνότητα της αναγεννημένης ΕΡΤ. Ευειδής, μαχητική και πάνω απ’ όλα αριστερή, η Αναστασία αποτέλεσε την καλύτερη ίσως επιλογή των ιθυνόντων για τη στήριξη -ενίοτε και την αποθέωση- του κυβερνητικού έργου, μέσα από τα πάνελ πολιτικών εκπομπών της δημόσιας τηλεόρασης.
Στο 2ο Φεστιβάλ Νέων ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο του 2013, στο περίπτερο της «Αυγής»
Το new entry του τηλεοπτικού τοπίου που, όπως αναφέρει στο βιογραφικό της, είχε ξεκινήσει από παιδάκι να λέει τις ειδήσεις στον καθρέφτη φορώντας τεράστια κόκκινα γυαλιά, είχε άλλωστε όλα τα προσόντα για την κατάληψη μιας τόσο προβεβλημένης θέσης: ενεργό μέλος της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, «στέλεχος» στο τμήμα ΜΜΕ της παράταξης, αρθρογράφος στην «Αυγή» και σύμφωνα με δήλωσή της «Συριζαία μέχρι το κόκαλο» δεν δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να βρει πόστο έκθεσης των διθυραμβικών της σχολίων για το έργο της κυβέρνησης.
Τα ίδια ακριβώς σχόλια εξέθετε και εκθέτει μέχρι και σήμερα στην «Αυγή» είτε με συνεντεύξεις και ρεπορτάζ γύρω από την εγχώρια και διεθνή επικαιρότητα (καλύπτει το διεθνές ρεπορτάζ και το υπουργείο Εξωτερικών), είτε με κείμενα λιγότερο τυποποιημένα που διαπνέονται από μια εσάνς lifestyle, τόση όση ακριβώς χρειάζεται η «κόκκινη Νατάσα» προκειμένου να πικάρει με δηκτικό σαρκασμό όσους έχουν αντίθετη άποψη από εκείνη και το κόμμα.
Η καστανόξανθη δημοσιογράφος γνωρίζει άλλωστε από πρώτο χέρι το καυστικό χιούμορ, κάτι που διδάχτηκε και εν συνεχεία ασπάστηκε κατά την περίοδο των σπουδών της στη Μεγάλη Βρετανία. Η πανεπιστημιακή της διαδρομή ακολούθησε την μελέτη της νομικής επιστήμης και της πολιτικής επικοινωνίας, την οποία σπούδασε μάλιστα στο γνωστό και ως «ιπποφορβείο του καπιταλισμού» London School of Economics.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα η Αναστασία εργάστηκε αρχικά σε μία εταιρεία παραγωγής, ενώ το 2011 ξεκίνησε να συνεργάζεται ως μαθητευόμενη δημοσιογράφος στην «Αυγή», όπου και μυήθηκε στα μυστικά του λειτουργήματος, όπως αυτό ασκείται στην πράξη, από τον γνωστό δημοσιογράφο και νυν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργο Κυρίτση.
Στη συνέχεια, το όνομά της εμφανίστηκε μεταξύ των υποψήφιων περιφερειακών συμβούλων στον Νότιο Τομέα της Αττικής με τη Ρένα Δούρου, αλλά και στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σημείωσε και ορισμένες δημοσιογραφικές επιτυχίες, όπως η αποκάλυψη των εγγράφων σχετικά με το διάβημα της ελληνικής κυβέρνησης προς την Τουρκία, όταν η τελευταία ήθελε να «δεσμεύσει» το μισό Αιγαίο για στρατιωτικές ασκήσεις.
Η πολυπράγμων και μέχρι πρότινος αντισυμβατική Αναστασία δεν διστάζει να εκφραστεί, να συγκρουστεί και να διαφωνήσει ακόμη και με συντρόφους της, ενώ αρέσκεται ιδιαιτέρως να κοινοποιεί σε φίλους και γνωστούς απόψεις της για καταστάσεις και κυρίως για πρόσωπα.
Πριν από λίγο καιρό χαρακτήρισε μέσω Twitter τον πρόεδρο της Ενωσης Κεντρώων, Βασίλη Λεβέντη, «παρατράγουδο» ενώ μέσα στις διαδικτυακές εμμονές της συγκαταλέγεται και ο Αδωνις Γεωργιάδης του οποίου επαναπροωθεί λεγόμενα και δημοσιεύσεις.
Ο δρόμος από το LSE μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως ακριβώς κι αυτός από τα υπαίθρια κάμπινγκ στα κοσμοπολίτικα hotspots της Μυκόνου, ήταν σίγουρα μακρύς. Και όπως συμβαίνει σε όλες τις μεγάλες διαδρομές, κάτι αφήνουμε και κάτι παίρνουμε, κάτι προδίδουμε και κάτι ερωτευόμαστε, κάτι θυμόμαστε και κάτι ξεχνάμε.
Πηγή: liberal.gr, kourdistoportocali.com