Η Παρέμβαση της ΕΛΜΕ Πειραιά στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πειραιά
Κ. Δήμαρχε, κ Δημοτικοί Σύμβουλοι, Ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο.
Το ζήτημα της σχολικής στέγης είναι ιδιαίτερα σοβαρό, μας προβληματίζει και μας ανησυχεί σαν ΕΛΜΕ γιατί έχει να κάνει αφενός με την ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών, αφετέρου με τους όρους με τους οποίους συντελείται η παιδαγωγική διαδικασία.
Και στο ζήτημα της κτιριακής κατάστασης των σχολείων, αποτυπώνονται οι ευθύνες των κυβερνήσεων διαχρονικά, εξαιτίας της πολιτικής της υποχρηματοδότησης, αφού άλλες είναι οι προτεραιότητές τους και όχι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών για μόρφωση.
Ευθύνη φυσικά έχουν και όσες Δημοτικές Αρχές στηρίζουν αυτή την πολιτική.
Είναι χαρακτηριστικό των οξυμένων προβλημάτων που υπάρχουν στα σχολεία του Δήμου Πειραιά, ότι αντίστοιχη παρέμβαση είχε πραγματοποιήσει η ΕΛΜΕ Πειραιά και πριν δύο χρόνια περίπου (Μάης 2017).
Από τότε μπορούμε να πούμε, χωρίς καμία διάθεση μικροπολιτικής αντιπαράθεσης ή για να αδικήσουμε κάποιον, ότι λίγα προβλήματα λύθηκαν. Αντίθετα, προστέθηκαν και άλλα. Ακόμα και η προγραμματική σύμβαση με την Περιφέρεια για έργα σε 20 σχολικές μονάδες που είχε τότε εξαγγελθεί και θα έδινε μία “ανάσα, έχει “παγώσει” (όπως μάς ενημέρωσε στις 23/1 ο κ. Δήμαρχος) και ελάχιστα έργα έχουν γίνει μέχρι τώρα στα πλαίσιά της.
Μπορούμε να διακρίνουμε τα ζητήματα που υπάρχουν στις παρακάτω κατηγορίες:
Α) Κτίρια παντελώς ακατάλληλα για σχολεία. Τέτοια είναι π.χ. το 9ο ΕΠΑΛ, το 7ο Γυμνάσιο, το 13ο ΓΕΛ. Το δύο είναι πολυκατοικίες (9ο ΕΠΑΛ, 13ο ΓΕΛ), χωρίς προαύλιο, ενώ το 7ο Γυμνάσιο Πειραιά είναι σχολείο που χτίστηκε πριν το 2ο παγκόσμιο πόλεμο! Για τα σχολεία αυτά, είναι ανάγκη να εξευρεθεί χώρος και με διεκδίκηση προς την ΚΤΥΠ ΑΕ, το Υπουργείο Παιδείας, να προχωρήσει η ανέγερση νέων σχολείων (για το 7ο Γυμνάσιο Πειραιά υπάρχει δεσμευμένο ένα οικόπεδο, αλλά έχει παγώσει κάθε διαδικασία, ενώ δεν φαίνεται να πληροί και τις προϋποθέσεις για ανέγερση νέου σχολείου). Για τα 3 αυτά σχολεία το ελληνικό δημόσιο και ο δήμος, δηλαδή ο φορολογούμενος λαός, επιβαρύνονται με χιλιάδες ευρώ το μήνα. Π.χ. για το 13ο ΓΕΛ το νοίκι από όσο γνωρίζουμε ανέρχεται σε 12 χιλιάδες ευρώ το μήνα! Την ίδια ώρα που ο ιδιώτης εισπράττει ένα τέτοιο ενοίκιο, δεν προχωρά σε στοιχειώδης αναγκαίες παρεμβάσεις, όπως η κατασκευή φρεατίου αποχέτευσης (έκθεση ΕΥΔΑΠ), με αποτέλεσμα να έχει πλημμυρίσει δύο φορές το υπόγειο του σχολείου και να γεμίσει ο χώρος ακαθαρσίες! Αν δεν φτιαχτεί το φρεάτιο, είναι θέμα χρόνου να έχουμε ξανά πλημμύρες. Αρκετές χιλιάδες ευρώ στοιχίζουν αθροιστικά τα μισθώματα και στα άλλα δύο σχολεία. Στο 7ο Γυμνάσιο Πειραιά, πριν λίγο καιρό, λόγω παλαιότητας, έπεσε κάγκελο και από τύχη δεν είχαμε κάποιο τραυματισμό. Όσον αφορά το 9ο ΕΠΑΛ, είχε συζητηθεί πριν δύο χρόνια που θέσαμε ξανά το ζήτημα, η διερεύνηση χώρου (αν δεν κάνουμε λάθος το παλιό εργοστάσιο δίπλα στο στάδιο “Γ. Καραϊσκάκης”), αλλά δεν προχώρησε κάτι.
Β) Σχολεία που έχουν θέμα με το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Αυτά είναι το Ζάννειο Γυμνάσιο και Λύκειο που ανήκουν στο Ζάννειο Ίδρυμα. Συχνά-πυκνά συμβαίνει το Ίδρυμα να δημιουργεί ζήτημα, προκειμένου να διεκδικήσει ένα καλύτερο ενοίκιο. Είναι ανάγκη να επισκευαστούν οι τουαλέτες του σχολείου, όπως ζητά ο σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου. Επίσης, τα 3ο ΕΠΑΛ και 7ο Εσπερινό ΕΠΑΛ, που ανήκουν στο ίδρυμα «Απόστολος Παύλος», δεν έχουν καν μίσθωση, με αποτέλεσμα όλη η σχολική κοινότητα να είναι ανήσυχη για το μέλλον. Το ζήτημα αυτό είχε τεθεί και δύο χρόνια πριν, αλλά δεν έχει υπάρξει λύση.
Γ) Πολύ σοβαρά προβλήματα υπάρχουν με την συντήρηση των σχολικών κτιρίων του Πειραιά, προβλήματα που, όπως καταγγέλλουν τα σχολεία, εγκυμονούν κινδύνους για την ασφάλεια μαθητών-γονιών-εκπαιδευτικών, αλλά και τη λειτουργικότητα των σχολείων. Η ΕΛΜΕ Πειραιά κατέθεσε μια σειρά από αιτήματα αρκετών σχολείων του Δήμου Πειραιά, που αποδεικνύουν την ελλιπή συντήρησή τους και την μη (επί της ουσίας) ανταπόκριση από την πλευρά του Δήμου στην πλειοψηφία των αιτημάτων τους. Όλα συμπεριλαμβάνονται αναλυτικά στο υπόμνημα της ΕΛΜΕ και στα υπομνήματα που έστειλαν τα ίδια τα σχολεία και ζητήσαμε να δοθούν στο Δημοτικό Συμβούλιο. Επικίνδυνα ταβάνια, αίθουσες που μπάζουν νερό όταν βρέχει (ΓΕΛ Καμινίων, 2ο Γυμνάσιο Καλλίπολης, 3ο ΓΕΛ Πειραιά), πτώσεις σοβάδων σε αίθουσες και διαδρόμους-εξωτερικούς τοίχους, πτώση κάγκελου, επικίνδυνα σκουριασμένα κάγκελα και πόρτες (7ο ΓΕΛ Πειραιά, 3ο ΓΕΛ Πειραιά), ανύπαρκτος φωτισμός το βράδυ (3ο ΓΕΛ Πειραιά, ΓΕΛ Καμινίων), λέβητας που θέλει αντικατάσταση (1ο Γυμνάσιο Πειραιά), επικίνδυνα-παμπάλαια φωτιστικά (π.χ. 8ο Γυμνάσιο, 1ο Γυμνάσιο-1ο ΓΕΛ Πειραιά, 2ο Εσπερινό ΕΠΑΛ Πειραιά), ανάγκη για διάνοιξη παραθύρων (ΓΕΛ Καλλίπολης), ανύπαρκτες ράμπες για μαθητές ΑμΕΑ, αναγκαίες παρεμβάσεις στη μόνωση-στεγανοποίηση (3ο ΓΕΛ Πειραιά, 2ο Εσπερινό ΕΠΑΛ Πειραιά, ΓΕΛ Καμινίων), βαψίματα-επισκευές-αποκατάσταση ζημιών-σπασμένα σοβατεπί (π.χ. Μουσικό Σχολείο, 10ο Γυμνάσιο, 8ο Γυμνάσιο, 7ο ΓΕΛ, 4ο Γυμνάσιο, 14ο Γυμνάσιο), υδραυλικά, ζητήματα ασφάλειας και φύλαξης (9ο ΓΕΛ, 2ο Εσπερινό ΕΠΑΛ Πειραιά, ΓΕΛ Καμινίων, Γ/σιο Καμινίων), προβλήματα σε ανελκυστήρες, προβλήματα στις αυλές (8ο Γυμνάσιο, Γ/σιο Καμινίων, 10ο Γυμνάσιο) κ.α. Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετοί Διευθυντές σχολείων επεσήμαναν ότι, παρά τις επίμονες οχλήσεις προς το Δήμο (έγγραφα, τηλέφωνα κλπ) δεν υπάρχει έγκαιρη και ουσιαστική ανταπόκριση. Το αντίθετο. Υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση ή καθόλου ανταπόκριση. Στα πλαίσια αυτά, είχαμε και το πολύ σοβαρό συμβάν της πτώσης σοβάδων στην Ιωνίδειο, όπου από τύχη δεν τραυματίστηκαν μαθητές και εκπαιδευτικοί. Το γεγονός αυτό φέρνει στην επιφάνεια τα πολύ σοβαρά προβλήματα συντήρησης, αλλά και έγκαιρου ελέγχου των κτιρίων, ουσιαστικής πρόληψης (το περιστατικό στην Ιωνίδειο προήλθε από έλλειψη μόνωσης σε σημείο της ταράτσας). Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός πως, αν και πήρε ιδιαίτερη έκταση, δεν ήταν το μοναδικό φαινόμενο. Πτώση σοβάδων είχαμε και στο 2ο ΓΕΛ Πειραιά (εξωτερικά), στην Αφεντούλη, στο Γυμνάσιο Καμινίων, στο 10ο Γυμνάσιο Πειραιά, το 14ο Γυμνάσιο Πειραιά, αλλά και στο 26ο Δημοτικό Σχολείο. Γι’ αυτό και δεν χωρά καμία προσπάθεια υποβάθμισης των ζητημάτων.
Δ) Ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών. Στην μεγάλη πλειοψηφία των σχολείων δεν έχει πραγματοποιηθεί προσεισμικός έλεγχος και μελέτη σεισμικής επάρκειας. Μαθητές και εκπαιδευτικοί είναι εκτεθειμένοι σε περίπτωση ενός μεγάλου σεισμού. Οι τελευταίοι έλεγχοι έγιναν το 2002, όχι σε όλα τα σχολεία και αφορούσαν έναν απλό οπτικό έλεγχο για το αν υπάρχουν ρωγμές κι όχι ουσιαστική μελέτη σεισμικής επάρκειας. Κι εκεί που έγιναν ορισμένοι πρωτοβάθμιοι έλεγχοι, δεν πάρθηκε στην συνέχεια κανένα αναγκαίο μέτρο για την ενίσχυσή τους. Η ασφάλεια έχει να κάνει και με ζητήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, όπως π.χ. προβλήματα με τουαλέτες, που αναφέρουν οι γονείς στο Ζάννειο και το 2ο Εσπερινό ΕΠΑΛ Πειραιά, βρύσες (7ο ΓΕΛ Πειραιά). Μάλιστα, ειδικά για το 7ο ΓΕΛ Πειραιά υπάρχει και σχετικό έγγραφο της υπηρεσίας Υγειονομικού και Περιβαλλοντικού ελέγχου της περιφέρειας Αττικής, για αναγκαίες παρεμβάσεις.
Ε) Είχαμε επισημάνει πριν δύο χρόνια το ζήτημα της πυρασφάλειας, που και αυτό σχετίζεται με την ασφάλεια μαθητών-γονιών-εκπαιδευτικών. Τότε λέγαμε ότι “σχεδόν κανένα σχολείο δεν διαθέτει σύστημα αντιπυρικής προστασίας στα εργαστήριά του”. Σήμερα, αντί η Πολιτεία να λύσει το ζήτημα αυτό, με προσλήψεις προσωπικού και κατάλληλα συνεργεία, κυρίως με έκτακτη χρηματοδότηση προς τους Δήμους, ώστε να γίνουν οι αναγκαίες παρεμβάσεις και να βγουν και τα πιστοποιητικά ενεργητικής πυροπροστασίας, πετά το μπαλάκι στους Διευθυντές των σχολείων, λες και αυτοί είναι πυραγοί ή αρχιτέκτονές ή Τεχνικοί Ασφαλείας…. Και η Πυροσβεστική, στηριγμένη στους κυβερνητικούς νόμους και διατάξεις, βεβαιώνει παραβάσεις, που οδηγούν διευθυντές στο Πταισματοδικείο. Κάποιοι πήραν αναβολή, ένας “τυχερός” όμως, πήρε ένα πρόστιμο 1100 ευρώ (διευθυντής του 1ου ΕΠΑΛ Πειραιά)! Αντί να υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός και ευθύνη του κρατικού μηχανισμού για την πραγματοποίηση ελέγχων ανά σχολείο για την πρόληψη από σεισμό-πλημμύρα-πυρκαγιά, για την οργάνωση και εκπαίδευση εκπαιδευτικών και μαθητών στην υλοποίηση σχεδίων έκτακτης ανάγκης, για τον συντονισμό των σχολείων με την Πυροσβεστική-το πλησιέστερο Νοσοκομείο κ.α., στέλνουν ένα χαρτί που απλά … πετάει το μπαλάκι στα σχολεία και τους Διευθυντές. Η ανυπαρξία ουσιαστικής πυροπροστασίας στα σχολεία, όπως και αντισεισμικής και αντιπλημμυρικής θωράκισης σε όλο της το μεγαλείο. Αν δεν ήταν για κλάματα, θα ήταν σίγουρα για γέλια. Το θέμα της πυρασφάλειας των σχολείων είναι άμεσης προτεραιότητας και σπουδαιότητας και δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με τη μετάθεση των ευθυνών της πολιτείας σε διευθυντές και εκπαιδευτικούς. Οι ευθύνες των κυβερνήσεων είναι μεγάλες. Γι’ αυτές τα μέτρα και οι υποδομές που σχετίζονται με την αντισεισμική – αντιπλημμυρική – αντιπυρική προστασία των σχολείων, δεν είναι «επιλέξιμα», δεν αποτελούν προτεραιότητα, θυσιάζονται στο βωμό της πολιτικής των περικοπών, για να βγουν τα ματωμένα πλεονάσματα και οι επιδοτήσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους. Από την πλευρά του Δήμου, πρέπει άμεσα να προχωρήσουν οι διαδικασίες και οι παρεμβάσεις για την έκδοση των σχετικών πιστοποιητικών, ιδιαίτερα στα σχολεία που έχει οριστεί δικάσιμος και έχουν βεβαιωθεί παραβάσεις, όπως σωστά έχει συμπεριληφθεί στην αναμόρφωση του τεχνικού προγράμματος, χωρίς άλλες καθυστερήσεις, που δυστυχώς εγκυμονούν κινδύνους για μαθητές και εκπαιδευτικούς, ενώ αφήνουν εκτεθειμένους και τους Διευθυντές. Τα χρήματα που θα δαπανηθούν πρέπει να αποτελούν έκτακτη χρηματοδότηση του Δήμου και όχι από τους ήδη πενιχρούς πόρους για τις λειτουργικές ανάγκες των σχολείων. Σοβαρές επισημάνσεις στο ζήτημα της πυρασφάλειας, που πρέπει να παρθούν υπόψη κάνει το ΓΕΛ Καλλίπολης, σε σχέση με το ενδεχόμενο πυρκαγιάς στο υπόγειο που είναι ο λέβητας και τη διαφυγή μαθητών-εκπαιδευτικών. Μη λειτουργία του συστήματος πυροπροσπασίας επισημαίνουν και το 7ο ΓΕΛ και το 2ο Εσπερινό ΕΠΑΛ Πειραιά (λόγω καταστροφής της στεγανότητας της δεξαμενής νερού στην ταράτσα). Επίσης, την ανάγκη να καθαρίζονται παρτέρια και χώροι πρασίνου, γιατί αποτελούν και εστία μόλυνσης, αλλά και εγκυμονούν κινδύνους πυρκαγιάς (Γ/σιο Καμινίων, 3ο ΓΕΛ Πειραιά, 2ο Εσπερινό ΕΠΑΛ Πειραιά).
ΣΤ) Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης αγγίζει περίπου το 60%, σε σχέση με τα χρήματα που δίνονταν τα χρόνια πριν τις περικοπές. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις έκοψαν και η σημερινή κυβέρνηση διατηρεί την απαράδεκτα χαμηλή χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών. Σαν αποτέλεσμα, τα σχολεία στερούνται αναγκαίων υλικών, εξοπλισμού για τη λειτουργία τους.
Ζ) Μεγάλο είναι το πρόβλημα από την έλλειψη σχολικών φυλάκων, όπως επισημαίνουν σχεδόν όλα τα σχολεία (7ο Εσπερινό ΕΠΑΛ Πειραιά), με αποτέλεσμα καταστροφές, βανδαλισμούς, είσοδος παραβατικών στοιχείων (ΓΕΛ Καμινίων, 2ο Εσπερινό ΕΠΑΛ), ακόμα και απομεινάρια από τη χρήση ναρκωτικών ουσιών (9ο ΓΕΛ Πειραιά). Αρκετά σχολεία, όπως το Γ/σιο Καμινίων, το 9ο ΓΕΛ, το 2ο Εσπερινό ΕΠΑΛ, το Μουσικό ζητούν μέτρα ενίσχυσης της περίφραξης και της ασφάλειας των σχολείων.
Η) Τέλος, θέλουμε να θέσουμε δύο ακόμα ζητήματα. Το ένα αφορά την εκχώρηση δημοσίων χώρων στο Υπερταμείο, ανάμεσά τους και σχολείων! Ζητούμε με έγγραφό μάς την ενημέρωση από όλους τους Δήμους και το Δήμο Πειραιά, για το ποιες εκτάσεις μπήκαν στο Υπερταμείο. Το δεύτερο αφορά την παροχή έκπτωσης στα μέλη μας, με την επίδειξη της κάρτας της ΟΛΜΕ, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Ενώ το αίτημά μας αυτό είχε γίνει δεκτό πριν τρία χρόνια, έκτοτε, με επιχείρημα ότι η πλειοψηφία των παραστάσεων αποτελούν εξωτερικές παραγωγές, η κάρτα μας δεν έχει καμία ισχύ, κανένα αντίκρυσμα. Είναι κρίμα το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά να είναι ένα από τα ελάχιστα θέατρα στο Λεκανοπέδιο που δεν παρέχει έκπτωση στους εκπαιδευτικούς, που η παιδαγωγική φύση της εργασίας μας απαιτεί την πρόσβαση σε αγαθά πολιτισμού και μάλιστα ούτε καν στους Πειραιώτες εκπαιδευτικούς.
Σαν ΕΛΜΕ ανησυχούμε για τα ζητήματα αυτά και έπρεπε κατά τη γνώμη μας να έχουν λυθεί εχθές και όχι σήμερα. Ζητούμε από το Δημοτικό Συμβούλιο να πάρει θέση πάνω στα προβλήματα αυτά και να δώσει άμεσα λύση. Ανησυχούμε πραγματικά. Γνωρίζουμε ότι η απάντηση που θα πάρουμε θα είναι «οι δυνατότητες είναι περιορισμένες λόγω οικονομικής στενότητας και της κυβερνητικής πολιτικής». Γι’ αυτό θεωρούμε ότι χρέος του Δήμου είναι να στέκεται διεκδικητικά, να απαιτεί τα χρήματα που οφείλει η πολιτεία στους Δήμους, άλλωστε είναι χρήματα που έχει πληρώσει ο λαός και να μην συμβιβάζεται με την σημερινή απαράδεκτη κατάσταση. Διαφορετικά θεωρούμε πως και ο Δήμος Πειραιά, αλλά και ο κάθε Δήμος είναι συνυπεύθυνος.
Η ανάγκη γενναίας έκτακτης, κρατικής, αλλά και δημοτικής χρηματοδότησης για την συντήρηση και επισκευή σχολείων, την ανέγερση νέων, τον εξοπλισμό των σχολείων, την πραγματοποίηση ελέγχων και έργων για την ουσιαστική ασφάλεια μαθητών-γονιών και εκπαιδευτικών, δεν μπορεί να αποτελεί ένα όνειρο για το μέλλον. Είναι άμεση ανάγκη του σήμερα, που δεν παίρνει καμία αναβολή!