Αχ! «κρικόρ»… όλα για την κορφή ή μήπως κρυφή…. «Κανέλα»…

Uncategorized
Μοιραστείτε το:
Αχ! «κρικόρ»… όλα για την κορφή ή μήπως κρυφή…. «Κανέλα»…

Στην σημερινή εποχή που ζούμε, τα «κακά» paidia κάνουν ότι θέλουν, τα «καλά» paidia, όμως,  έχουν στόχους. Άλλα τη δόξα, άλλα τη λόξα, άλλα την δημοσιογραφία σε «πολύ σοβαρές» ιστοσελίδες και άλλα την στήριξη στις «αρπαχτές» του δικού τους ανθρώπου. Όχι ότι είναι κακό αυτό, -η εποχή που ζούμε είναι αρκούντως δύσκολη-, αλλά όλα έχουν αντίκρισμα ή κατά το ορθό παραχωρήσεις.

Ο Dorian Grey, πούλησε την ψυχή του στον διάβολο προκειμένου να κερδίσει την αιώνια νεότητα. Τα συγκεκριμένα «καλά» paidia, όμως,  δεν έφθασαν σ’ αυτό το σημείο, μόνο μερικά επαινετικά άρθρα για τον μέγα «χορηγό», που αν μη τι άλλο «τσοντάρισε» στο οικογενειακό εισόδημα, αν κι αυτό απαίτησε μεγάλη θυσία και μάλιστα προσωπική, αφού η πιάτσα είναι αδυσώπητη και δεν δέχεται αυτό-υποβιβασμούς.

Όλοι γνωρίζουν, ότι αν αποφασίσεις μόνος σου να «κατέβεις» από το πρώτο μαγαζί και να δεχθείς να «παίξεις» στο τελευταίο συνοικιακό και μάλιστα σ’ αυτό που βρίσκεται σχεδόν στο τέλος της λίστας, είναι επαγγελματική αυτοκτονία, έστω κι αν ανάμεσα στα δώρα «υπογραφής» που έλαβες είναι κάποιο ταξιδάκι στις Βρυξέλλες που τόσο επιθυμούσες χρόνια πολλά.

Αυτό είναι μεγάλη θυσία, αν και το αντάλλαγμα είναι η επιτέλους έμπρακτη αναγνώριση του μέγιστου ταλέντου του ανθρώπου σου, για να μην αναφερθεί κάποιος στην μεγάλη ψυχολογική τόνωση του, απ’ αυτή την αναγνώριση. Χώρια βέβαια, την βέβαιη καθιέρωση στην ελίτ του καλλιτεχνικού στάφ αυτής της ταλαίπωρης χώρας, στην οποία κατά κοινή ομολογία έχουν επικρατήσει ή μάλλον επιπλεύσει οι «ατάλαντοι».

Πόσο μάλλον που η αναγνώριση αυτή, της καλλιτεχνικής προσφορά, όχι μόνο στον δημοτικό ή παγκόσμιο χώρο, προκαλεί πνευματικούς οργασμούς σε τέτοιο βαθμό και σημείο που αυτοί να μετουσιώνονται σε λυρικό κείμενο, ώστε να υπάρξει διάχυση της παιδαγωγικής αξίας της στο λαό του δήμου, αλλά και όλης της Μεσογείου, αλλά ταυτόχρονα και της προσφοράς του μεγάλου ή μάλλον των μεγάλων χορηγών που με την ανιδιοτελή προσφορά τους, έκαναν εφικτή την υλοποίηση αυτού του μέγιστου πολιτιστικού έργου.

Εξάλλου, στην Αναγέννηση, οι τέχνες και ο πολιτισμός άνθησαν χάριν του Μαικήνα και όλων των ομοίων του που τον μιμήθηκαν στα χρόνια και τους αιώνες που ακολούθησαν, στην σύγχρονη εποχή, όμως, και ιδιαίτερα στις εγκαταλειμμένες πολιτιστικά περιοχές που δεν διαθέτουν Μέγαρα Τέχνης, η ανύψωση  του πολιτισμού και η μόχλευση του πολιτιστικού γίγνεσθαι απαιτεί την ευγενική προσφορά των πολιτικών ανδρών και γυναικών που βέβαια δεν διαχειρίζονται δικά τους χρήματα, αλλά χρήματα των δημοτών. Αυτό είναι και το καθήκον τους, να προσφέρουν στον λαό τους.

Τι κι αν ο καλλιτέχνης ή οι καλλιτέχνες, είναι παντελώς άγνωστοι, ο ευγενής χορηγός θα πρέπει να δίνει ευκαιρίες σε όλους για να αναδειχθούν, πόσο μάλλον που στόχος στον οποίο απευθύνεται η «καλλιτεχνεία», είναι η ευαίσθητη κατηγορία των μικρών παιδιών και των μαμάδων και μπαμπάδων τους, που ευφρενόμενοι τας ψυχάς τους, σίγουρα θα αναφωνήσουν «είδες» ο Δήμαρχος!!!

Το αν η επιλογή του «καλλιτεχνικού» έργου που θα διδάξει «πολιτισμό», αλλά και του ίδιου του καλλιτέχνη γίνεται όχι με βάση την αναγνωρισμένη καλλιτεχνική αξία του, αλλά με μία απλή αίτηση του ιδίου προς τον μέγα χορηγό του, το ότι άλλος επιλέγει και άλλος φαίνεται να υπογράφει, το γεγονός ότι το αρμόδιο συλλογικό όργανο που εγκρίνει την χορηγία δεν έχει καμία γνώση, δεν έχει καμία πραγματική αξία και καμία βαρύτητα σε σχέση με την τελική αποτίμηση της ανόδου του πολιτισμού στην τοπική κοινωνία. Αυτό είναι γεγονός και μάλιστα μετρήσιμο, δεν επιδέχεται δε καμία αμφισβήτηση.

Πόσο μάλλον που πρόκειται ουσιαστικά για προσφορά του επικεφαλής καλλιτέχνη, στον λαού του συγκεκριμένου δήμου, κάνοντας μάλιστα τη θησεία να προσφέρει το έργο του με «τιποτένια» ανταλλάγματα. Εξάλλου η αμοιβή του κάθε καλλιτέχνη είναι η αναγνώριση της αξίας του και της καλλιτεχνικής – πολιτιστικής προσφοράς του και όχι οι μικρές αμοιβές που λαμβάνει γι’ αυτή.

Αλήθεια ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι το ευτελές ποσό των 700 ευρώ για κάθε παιδική παράσταση, ανταποκρίνεται στην αξία της πολιτιστικής προσφοράς προς τα παιδιά και τους γονείς τους. Ας αναρωτηθεί κάποιος, πως θα ήταν δυνατόν αυτό να συμβεί, χωρίς την αποφασιστική θέληση του υπεύθυνου δημοτικού άρχοντα, ανεξάρτητα αν τελικά άλλος υπέγραψε την χορηγία. Στο κάτω κάτω της γραφής, όπως λέει και ο λαός, τα «μεταξωτά βρακιά, θέλουν και επιδέξιους κ@λους». Χωρίς θέληση των αρμοδίων δεν παράγεται πολιτισμός, έστω κι αν αυτός στοιχίζει όχι γι’ αυτόν που αποφασίζει, αλλά για τους δημότες. Το αν βέβαια, όλα αυτά γίνονται με απευθείας αναθέσεις και χωρίς να ερωτηθεί κανείς, είναι αλλουνού παππά ευαγγέλιο, όπως πάλι αναφέρει κι ο λαός, όχι αυτής της πόλης, αλλά γενικά και θυμόσοφα…

Σε κάθε περίπτωση, όλα τα παραμύθια έχουν κι ένα δράκο, μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση ο δράκος, που πρέπει να αναφέρουμε ότι ονομάζεται «κρικόρ»,  είναι καλός και μάλιστα πολύ καλός για τους χορηγούς.

Περίεργο και πολύ διακριτό το όνομα «κρικόρ». Δεν συμμετέχει στα καλλιτεχνικά δρώμενα, αλλά το δικό του έργο είναι η στήριξη των χορηγών. Βλέπετε κι αυτοί χρειάζονται στήριξη, ώστε το έργο και η προσφορά τους να περάσουν στον λαό, μέρες που έρχονται και μάλιστα εκλογικές.

Ο «κρικόρ», λοιπόν, έχει ενθουσιαστεί από το έργο των «χορηγών», -που σημειωτέον απ’ ότι θα πρέπει να έχει αντιληφθεί ο αναγνώστης είναι δημοτικοί άρχοντες-, και σε ανταπόδοση της ευγενικής προσφοράς τους προς το δικό του πρόσωπο, κάνει αυτό που ξέρει πολύ καλά. Δημοσιοποιεί κείμενά του, τα οποία εξαίρουν και υμνούν με τον τρόπο τους, την προσφορά αυτών των αρχόντων στο κοινό της πόλης.

Όχι, όχι δεν έχει απαιτήσει ανταλλάγματα γι’ αυτή την ευγενική προσφορά του. Του αρκεί ότι το «άλτερ έγκο» της ζωής του, βρήκε επιτέλους την αναγνώριση για την πολιτιστική προσφορά του και όχι μόνο.

Αυτά προς το παρόν για την ενημέρωση του αναγνώστη. Περισσότερα εν ευθέτω χρόνο, γιατί τα μηνύματα λέγουν ότι η «μηχανή» θα συνεχιστεί, αφού ο λαός και ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά δεν μπορούν να μείνουν χωρίς διδαχή πολιτισμού. Εξάλλου εκλογές έρχονται και όλοι, μα όλοι θέλουν την αναγνώριση του έργου τους…

——————–

Υ.Γ.: Μήνυμα για τα «καλά» paidia της βοριο-ανατολικής πλευράς: Μην ματαιοπονείτε. Καλά είναι τα robot, καλή είναι η άνοδος της επισκεψιμότητας, πολύ καλή και η προσπάθειά σας για «κατέβουν» οι «αντίπαλοι», αλλά θα πρέπει να αντιληφθείτε ότι τελικά είστε λίγοι. Ακόμη και τα 3 εκατ. ρομποτικά κτυπήματα δεν έφθασαν. «Ήγκεικεν ο Καιρός», όπως λέει και το ευαγγελικό ρητό για να ξεκινήσει το «ποτάμι».  Σύντομα θα τα ξαναπούμε με ονόματα, IP, λογαριασμούς και έδρες, Βλέπετε στο ψηφιακό κόσμο τίποτα δεν μένει κρυφό  και η Νέμεσις είναι Νέμεσις, όταν έλθει…

«Δημοποιητής»

Vukentra.com

Μοιραστείτε το:
Tagged