Αλέξης Σταυρούλιας: Το Κράτος Τιμωρεί τους Πολίτες και τους Επιχειρηματίες

Uncategorized
Μοιραστείτε το:

Κεντρικός ομιλητής στην χθεσινή (Τετάρτη 13.3.2019) εκδήλωση με θέμα: «Τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις: Ασφαλιστικό – Δημογραφικό – Κόκκινα Δάνεια», που συνδιοργάνωσαν ο Δήμος Περιστερίου και το Γραφείο Ισότητας της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝ.Π.Ε.) στο αμφιθέατρο του Δημαρχείου.

Μιλώντας με απλά λόγια και παραστατικά και κατατοπιστικά παραδείγματα, κατέδειξε ότι το σημερινό κράτος με την υπερφορολόγηση και τις πολύ μεγάλου ύψους ασφαλιστικές εισφορές που έχει επιβάλει, τιμωρεί τους Επιχειρηματίες, αλλά και τους Πολίτες, βάζοντας με αυτόν τον τρόπο εμπόδια στην ανάπτυξη και τις επενδύσεις, ενώ όπως ανάφερε αυτοί που την πληρώνουν τελικά είναι όσοι κατατάσσονται στην μικρομεσαία οικονομική και κοινωνική τάξη.

Διαβάστε στην συνέχεια όλη την ομιλία του κου Σταυρούλια, αντιδημάρχου οικονομικών του Δήμου Περιστερίου

——————————-

Φίλες και φίλοι καλησπέρα σας και καλώς ήρθατε στην αποψινή εκδήλωση,

καταρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω όλους. Να ευχαριστήσω τον Δήμαρχο της πόλης μας και οικοδεσπότη της εκδήλωσης κ. Ανδρέα Παχατουρίδη που παρά το βαρύ πρόγραμμα του, βρήκε χρόνο να διαθέσει για αυτή μας την εκδήλωση.

Να ευχαριστήσω τους Αντιδημάρχους και συναδέλφους, τους υποψηφίους βουλευτές κ. Καλογερόπουλο και κ. Καρχιμάκη, όλους τους υποψηφίους Περιφερειακούς και Δημοτικούς συμβούλους,

Να ευχαριστήσω τον κ. Ηλία Αργυρό, πρώην διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών και όλους τους αξιωματούχους.

Κυρίες και κύριοι,

  • αγαπητοί συμπολίτες,
  • αγαπητοί ακροατές,

το θέμα της σημερινής εκδήλωσης είναι “Τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις, ασφαλιστικό, δημογραφικό, κόκκινα δάνεια”. Σε αυτό θα επικεντρωθώ με λίγα λόγια προκειμένου να αναδειχθεί το πόσο το ασφαλιστικό, το δημογραφικό και τα κόκκινα δάνεια επηρεάζουν όχι μόνο τη καθημερινότητα μας, αλλά και την ποιότητα ζωής συνολικά, τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον, όλων μας.

Φίλες και φίλοι,

δεν ενδιαφέρει μάλλον κανέναν από όλους εμάς εδώ σήμερα  και ειδικά αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ούτε τι επιτόκιο έχει το Ελληνικό ομόλογο, ούτε ποιο είναι το spread δανεισμού των Ευρωπαϊκών χωρών, ούτε πόσο έχει η ουγκιά ο χρυσός, ούτε πόσο ανέβηκε ο δείκτης στο Χρηματιστήριο (όσο και αν μακροοικονομικά επηρεάζει την πραγματική οικονομία).

Ενδιαφέρει όμως όλους εμάς να αναλύσουμε την καθημερινότητα και πως το κάθε νοικοκυριό θα καλύψει τις ανάγκες του προκειμένου η ζωή του να είναι ανθρώπινη.

Φίλες και φίλοι,

τα 10 τελευταία χρόνια, η κρίση που έχει περάσει η χώρα μας και κατ’ επέκταση όλα τα νοικοκυριά είναι τρομακτική.

Όταν ξέσπασε αυτή η κρίση, μας απασχολούσε η ένταση της.

Τώρα πρέπει να μας απασχολεί η έκταση της.

Χρησιμοποιώντας απλά παραδείγματα, θα προσπαθήσω να προσεγγίσω το θέμα “Τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις – Ασφαλιστικό”. Οι συνάδελφοι στο πάνελ θα συμπληρώσουν τα θέματα της ημερίδας “Δημογραφικό και κόκκινα δάνεια”.

Το πρώτο πράγμα που θα ήθελα να σχολιάσω και να μοιραστώ μαζί σας είναι η έννοια αυτού του περιβόητου βασικού μισθού.

Μέχρι την 1η Φεβρουαρίου, ένας εργαζόμενων κάτω των 25 ετών, ο οποίος ίσως είχε διαπρέψει στις σπουδές του και βγήκε στην αγορά εργασίας στα 22, 23 του, αμειβότανε βάση νόμου με το ευτελές ποσό των 411 € στο χέρι.

Θεωρώ  ότι αυτός ο εργαζόμενος, ο νέος επιστήμονας για τον οποίον οι γονείς του έχουν δαπανήσει αρκετά μεγάλα ποσά προκειμένου να υποστηρίξουν τις σπουδές του, εισπράττοντας αυτο το μισθό στο τέλος του εργάσιμου μήνα του ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΕΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που το έχουν βάλει στα πόδια. Γνωρίζουμε όλοι ότι οι νέοι επιστήμονες μεταναστεύουν μακριά από την Ελλάδα. Και μάλιστα απογοητευμένοι.

Δεν είναι μόνο ότι δεν έχει καμία καταναλωτική ικανότητα. Είναι ότι θίγεται η αξιοπρέπεια και η προσωπικότητα του.

Ήρθε ο νομοθέτης και διόρθωσε κατά κάποιο τρόπο αυτό το μόρφωμα, καταργώντας τον υποκατώτατο μισθό και δίνοντας μία μικρή αύξηση στον βασικό μισθό από 495,24 € σε 549,25 € πληρωτέα.

Το όφελος αυτό των 54€ (από 495 € σε 549 €) θα εξαϋλωθεί και θα μηδενιστεί εάν εφαρμοστεί από 01/01/2020 η μείωση του αφορολογήτου από 8.636 € που είναι σήμερα, σε 6.250 € περίπου που προβλέπεται σύμφωνα με το αρ.10 του νόμου 4472/2017.

Φίλες και φίλοι,

θα σας αναφέρω κάποια απλά παραδείγματα. Ένας εργαζόμενος με εξαρτημένη σχέση εργασίας προκειμένου να πάρει 800 € ανά μήνα στο χέρι (στον ιδιωτικό τομέα έχουμε 14 μισθούς, δώρο Χριστουγέννων, δώρο Πάσχα), έχει συνολικό κόστος για τον εργοδότη εάν δουλεύει από ένα έως τέσσερα έτη στην επιχείρηση του, 1.676,42 €.

Προκειμένου να πάρει 900 € ανά μήνα στο χέρι, έχει συνολικό κόστος για τον εργοδότη 1.935,80 €.

Προκειμένου να πάρει 1.000 € ανά μήνα στο χέρι, έχει συνολικό κόστος για τον εργοδότη 2.195,45 €.

Και αν λάβουμε υπόψη ότι μία επιχείρηση που απασχολεί 10-15-20 άτομα έχει ανάγκη από κάποια στελέχη και χρειαστεί να πληρώσει αυτά με έναν ικανοποιητικό μισθό για να μείνουν στην επιχείρηση και να μην φύγουν και αυτοί μαζί με τους άλλους, θα δείτε ότι:

Προκειμένου να πάρει ένα στέλεχος 2.000 € ανά μήνα στο χέρι, έχει συνολικό κόστος για τον εργοδότη 5.276,00 €.

Προκειμένου να πάρει ένα στέλεχος 2.500 € ανά μήνα στο χέρι, έχει συνολικό κόστος για τον εργοδότη 7.325,20 €.

Προκειμένου να πάρει ένα στέλεχος 3.000 € ανά μήνα στο χέρι, έχει συνολικό κόστος για τον εργοδότη 9.451,89 €.

Και να δούμε λίγο αυτός ο εργαζόμενος τι σύνταξη θα πάρει μετά από 40 χρόνια εργασίας;

Να δούμε ότι καλά στοιχίζει 3 φορές επάνω στον εργοδότη από ότι παίρνει στο χέρι ο εργαζόμενος. Θα πάρει εκείνος πίσω κάποια από αυτά τα χρήματα μέσω της σύνταξης του;

Ακούστε φίλες και φίλοι,

Σύμφωνα με τον νόμο 4387/2016, η σύνταξη διακρίνεται σε εθνική και ανταποδοτική.

Εάν έχεις ένσημα 15 χρόνια και όριο ηλικίας τα 67 χρόνια, η εθνική σύνταξη είναι στα 345,60 € και εάν έχεις ένσημα για 20 χρόνια, η εθνική σύνταξη ανέρχεται στα 384 €.

Για τον υπολογισμό της ανταποδοτικής σύνταξης λαμβάνουμε υπόψη το μέσο όρο των αποδοχών όλου του ασφαλιστικού βίου και το πολλαπλασιάζουμε αυτό με το ποσοστό αναπλήρωσης το οποίο δεν μπορεί να υπερβεί σε καμία περίπτωση το 42,80 %.

Δηλαδή παρακολουθούμε ότι οι πολύτιμες θέσεις εργασίας, εκείνες που θα δώσουν ώθηση στην κοινωνία και την οικονομία στοιχίζουν ακριβά χωρίς στο τέλος-τέλος ο εργαζόμενος να μπορεί να πάρει κάποια αξιοπρεπή σύνταξη.

Να δούμε λίγο και τι κρατήσεις και φορολογικές επιβαρύνσεις έχει ένας αυτοαπασχολούμενος από 01/01/2019.

Ένας αυτοαπασχολούμενος που κερδίζει προ φόρων 30.000,00 € έχει μηνιαίες ασφαλιστικές εισφορές για κυρία σύνταξη 343 €.

Μηνιαίες ασφαλιστικές εισφορές για επικουρική ασφάλιση και ΕΦΑΠΑΞ, 64 €.

Μηνιαίες ασφαλιστικές εισφορές για υγειονομική περίθαλψη, 174 €.

Σύνολο μηνιαίων ασφαλιστικών εισφορών, 581 €.

Ετήσια επιβάρυνση για ασφαλιστικές εισφορές, 6.978 €.

Φόρος εισοδήματος, 7.300 €.

Εισφορά αλληλεγγύης 676 €.

Τέλος επιτηδεύματος 650 €.

Άρα από τα 30.000 € θα του μείνουν 14.396 € χωρίς να υπολογίσουμε την προκαταβολή του φόρου.

Στη περίπτωση που κάποιος κερδίσει 40.000 € προ φόρων, το τελικό καθαρό εισόδημα είναι 18.018 € χωρίς την προκαταβολή του φόρου.

Και αν κάποιος κερδίσει 100.000 € προ φόρων, το τελικό καθαρό εισόδημα είναι 39.844 € και αν για οποιαδήποτε λόγο τη προηγούμενη χρονιά δεν είχε χρεωθεί προκαταβολή γιατί είχε ζημιά, θα καταβάλει προκαταβολή 38.000 €, άρα θα του μείνουν 1.844 €.

Και προσέξτε! Δεν κλείνει η εξίσωση εδώ.

Αυτός ο αυτοαπασχολούμενος, αυτός ο επιχειρηματίας έχει και την υποχρέωση να πληρώσει φόρους κατά τον τακτικό έλεγχο των βιβλίων της επιχειρήσεως.

Άρα μιλάμε για μία λεόντειο συμφωνία.

Και αυτό το λένε κάποιοι δίκαιη φορολογία.

Αυτό όμως είναι εξόντωση!

Είναι απορίας άξιο πως ευελπιστούμε να προσελκύσουμε σοβαρούς επενδυτές κατά από αυτές τις φορολογικές και ασφαλιστικές συνθήκες στην Ελλάδα.

Φίλες και φίλοι,

Μετά από πολλά χρόνια ενασχόλησης με τα οικονομικά της καθημερινότητας, έχω πλέον τη πεποίθηση ότι ο μισθός είναι εκείνος που θα κρίνει την αγορά και κινεί μία τάξη που την ονομάζουμε μικρομεσαία.

Από το περίσσευμα του μισθού κινείται ο χώρος των μικρών επιχειρήσεων. Από τη κίνηση των μικρών αυτών επιχειρήσεων, κινείται η πραγματική οικονομία.

Όταν λοιπόν, ο μισθός είναι τόσο ακριβός για αυτόν που το παρέχει, ούτε να αυξηθεί σε ύψος μπορεί, ούτε να αυξήσει τον   αριθμό εργαζομένων γίνεται αν και τόσοι συνάνθρωποι μας αναζητούν και έχουν ανάγκη την εργασία.

Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί φίλοι,

είναι πλέον παραδεκτό και κοινό μυστικό ότι το 2010 χρεωκόπησε η Ελλάδα, διότι η χώρα μας χρεωκόπησε, μην γελιόμαστε, σιγά σιγά όμως από τότε μέχρι και σήμερα, χρεωκόπησε και το μεγαλύτερο μέρος των οικογενειών.

Σήμερα που μιλάμε, 4.068.757 ΑΦΜ είναι χρεωμένα στην εφορία, στα Δημόσια ταμεία και το χρέος ανέρχεται στα 110 δισ. ευρώ.

Στο κέντρο είσπραξης ασφαλιστικών οφειλών, το γνωστό ΚΕΑΟ, το συνολικό ύψος των οφειλών ανέρχεται στα 34.353.907 € και το οφείλουν 1.392.138 ΑΦΜ.

Πάμε να το δούμε και σε τοπικό επίπεδο.

Ο Δήμος Περιστερίου στις 31/12/2010 είχε απαιτήσεις ύψους 7.526.000 € από 1.200 ΑΦΜ (φυσικά και νομικά πρόσωπα).

Στις 31/12/2018 οι απαιτήσεις του Δήμου ανήλθαν στο ποσό των 16.855.000 € από το αστρονομικό νούμερο 21.956 ΑΦΜ.

Τα ανταποδοτικά δημοτικά τέλη της ΔΕΗ που όφειλαν οι Περιστεριώτες 31/12/2010 ήταν 148.000 € από 231 ΑΦΜ ενώ στις 31/12/2018 ανέρχονται σε 8.615.000 € και αφορούν 6.484 ΑΦΜ.

Από αυτά, τα 3.232.000 € είναι ήδη βεβαιωμένα στους καταλόγους του Δήμου και τα 4.483.000 € είναι ανείσπρακτα από τη ΔΕΗ αλλά όχι βεβαιωμένα ακόμα.

Τα ποσά αυτά λείπουν από τα ταμεία του Δήμου που θα μπορούσαν να μειώσουν τα δημοτικά τέλη.

Τα διογκωμένα για την δεκαετία 2010 και πλασματικά για την οικονομική κατάσταση της χώρας, ατομικά εισοδήματα είχαν σαν αποτέλεσμα, οι πολίτες αλλά και οι επιχειρήσεις να δανείζονται υπέρογκα ποσά για τις πραγματικές οικονομικές δυνατότητες τους.

Τότε που κανένας δεν προέβλεπε τι θα συμβεί.

Κάποιοι όμως ήταν και είναι υποχρεωμένοι να προβλέπουν και να προφυλάσσουν τους πολίτες. Και δεν είναι άλλοι από τους πολιτικούς που εμείς επιλέγουμε και αναθέτουμε την ευθύνη αυτή.

Νομίζω ότι πολλοί λίγοι από όλους όσοι είμαστε στην αίθουσα αυτή και στο ακροατήριο αυτό, δεν έχουμε εμπλακεί με κάποια μορφή δανεισμού, είτε λέγεται αυτό πιστωτική κάρτα, είτε καταναλωτικό δάνειο, είτε στεγαστικό δάνειο, είτε κεφάλαιο κίνησης για τους επιχειρηματίες.

Έχουμε λοιπόν να αντιμετωπίσουμε το τρίπολο που περιλαμβάνει Δημόσιο, Ασφαλιστικούς φορείς και δάνεια.

Εάν ένας από εμάς δεν εξυπηρετήσει κάτι από τα τρία, έχει περιέλθει σε καταστροφική τροχιά. Έρχεται η εφορία, η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων και μπλοκάρει τους λογαριασμούς που διαθέτει ο κάθε ένας σε οποιαδήποτε τράπεζα.

Έρχονται οι ασφαλιστικοί φορείς και μπλοκάρουν τους λογαριασμούς σε οποιαδήποτε τράπεζα. Και προσέξτε! Μπλοκάρουν το 100% των υπολοίπων που διαθέτει ο κάθε λογαριασμός.

Παρά τις συνεχείς υποδείξεις μας ότι βρε κύριοι, δεσμεύστε ένα ποσοστό 30-40% και αφήστε την οικογένεια ή την επιχείρηση να αναπνεύσει.

Η εμπλοκή του τραπεζικού λογαριασμού είναι ο θάνατος του επιχειρηματία διότι ακούστε με, υποχρεωτικά οι συναλλαγές πάνω από 500 € πρέπει να γίνονται μέσω τραπέζης.

Υποχρεωτικά η μισθοδοσία των εργαζομένων πρέπει να γίνεται μέσω τραπέζης.

Υποχρεωτικά η καταβολή φόρων και ασφαλιστικών εισφορών πρέπει να γίνεται μέσω τραπέζης.

Ποιας τραπέζης; Αυτή που το κράτος έχει μπλοκάρει!

Δηλαδή δεν προσπαθεί το κράτος να συνετίσει τον επιχειρηματία – φυσικό πρόσωπο οφειλέτη. Τον τιμωρεί!

Και αν αυτά έχει να υπομείνει και να διαχειριστεί ένας επιχειρηματίας, μικρός, μικρομεσαίος, πιο δύσκολα και σοβαρά προβλήματα έχει να αντιμετωπίσει ένας απλός οικογενειάρχης.

Καθυστερώντας για λίγο κάτι από τους 3 προαναφερόμενους οργανισμούς, θα βρεθεί εγγεγραμμένος στο Τειρεσία.

Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι αυτή η οικογένεια δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει πλέον χρήματα που δεν διαθέτει.

Δεν μπορεί φίλες και φίλοι αυτή η οικογένεια να πάει σε ένα κατάστημα να αντικαταστήσει μία ηλεκτρική συσκευή που ενδεχομένως χάλασε.

Μία θερμάστρα που την έχει πραγματική ανάγκη μέσα στο χειμώνα!

Να πάει να πάρει από το Super Market γάλα και μακαρόνια για τα παιδιά του!

Και αυτός ο άνθρωπος μπορεί να είναι ένας εργαζόμενος ο οποίος δεν πληρώθηκε στην ώρα του διότι και η επιχείρηση που εργάζεται έχει μπει σε αυτό το φαύλο κύκλο.

Άρα, αυτός ο άνθρωπος και ο άλλος άνθρωπος, και πολλοί άνθρωποι, και πολλές οικογένειες σήμερα, είναι εντελώς αποκλεισμένοι από την αγορά.

Θα μου πείτε μέσα σε αυτό το περιβάλλον υπάρχουν και άνθρωποι που εκμεταλλεύονται καταστάσεις; Ναι!

Το κράτος οφείλει να βρει τρόπο να αναγνωρίζει προθέσεις και να αναλύει τις καταστάσεις.

Αυτό θέλουμε από τους καθ’ ύλην αρμόδιους.

Να αναγνωρίσουν προθέσεις και να λύσουν το πρόβλημα.

Πιστεύω ότι αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα που επηρεάζει τη κοινωνία μας σήμερα.

Το πρόβλημα δεν δημιουργήθηκε σε μία μέρα. Καλώς ή κακώς έχει βαθιά τις ρίζες του και ευθύνονται πολλοί.

Θα πρέπει εκτός από τη διάγνωση του προβλήματος, να δούμε και αν υπάρχει λύση σε αυτό.

Φίλες και φίλοι, πρέπει να υπάρξει λύση!

Η πολιτεία πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί τους αριθμούς και τους αριθμοδείκτες προς όφελος των ανθρώπων και όχι μόνο προς επίτευξη των Τροϊκανών στόχων.

Θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη την ανεργία.

Να λάβει σοβαρά υπόψη το λόγο που κάποιος συνάνθρωπος μας βρέθηκε στο Τειρεσία χωρίς να το θέλει διότι όταν ο μισθός ή η σύνταξη του μειώθηκε  κατά 60-70%, τι μπορεί να κάνει;

Θα πρέπει να πληρώσουν αυτοί που μπορούν, για να μπορέσει η Ελληνική οικογένεια να ορθοποδήσει και να ενσωματωθεί εκ νέου στη πραγματική και ανθρώπινη ζωή.

Άρα, καταλήγουμε ότι πρέπει να ξαναχτιστεί από την αρχή μία σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στο κράτος και τον πολίτη.

Το Κράτος δεν μπορεί να έχει τιμωριτική διάθεση απέναντι στον φορολογούμενο πολίτη.

Φίλες και φίλοι,

Αυτή τη στιγμή όπως προείπαμε, 1.000.000 και ίσως περισσότεροι άνθρωποι αποκλείονται από το τραπεζικό σύστημα και οι τράπεζες οι οποίες σκοπό έχουν να δανείζουν χρήματα, αποκλείουν κάθε δανεισμό και διώχνουν κόσμο που θα μπορούσε να εξυπηρετήσουν αλλά αυτή τη φορά υπεύθυνα.

Με αυτή τη λογική εκλείπει ο πραγματικός σκοπός των τραπεζών έναντι των οικογενειών αυτών με άμεσο αποτέλεσμα όμως να ζημιώνονται και οι ίδιες οι τράπεζες.

Άρα ζούμε στο παρελθόν, δεν έχουμε ακόμα ξεμπερδέψει μαζί του. Έχουμε τις ενοχές μας και τις εσωτερικές μας διενέξεις.

Και φτάσαμε σήμερα στο αυτοκαταστροφικό δείγμα και πρόβλημα της χώρας μας, το Δημογραφικό.

Οι Ελληνικές οικογένειες έχοντας εγκλωβιστεί σε όλα τα προαναφερόμενα προβλήματα, οδηγήθηκαν στη συρρίκνωση.

Τα νούμερα είναι απογοητευτικά. Όσο και αν προσπαθούμε εμείς οι άνθρωποι του πρώτου βαθμού αυτοδιοίκησης, και του δευτέρου θα έλεγα, να υποκαταστήσουμε την απουσία των κυβερνήσεων επί πολλά έτη, δεν μπορούμε εύκολα να τα καταφέρουμε διότι δεν είμαστε πραγματικά αυτοδιοίκηση.

Είμαστε διοίκηση εξαρτώμενη 95% από την εκάστοτε κυβέρνηση οι οποίες κυβερνήσεις μας εδώ και 10 χρόνια  είναι εξαρτημένες 100% από την Τρόϊκα.

Ο Δήμος Περιστερίου με επικεφαλή το Δήμαρχο Ανδρέα Παχατουρίδη έχοντας εξασφαλίσει μία αξιοπρεπή οικονομική ευρωστία, προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να συμβάλλει τόσο στο Δημογραφικό αλλά και να βοηθήσει τις ευάλωτες και ευπαθείς ομάδες της πόλης μας.

Ήδη μειώθηκαν τα τροφεία στους βρεφονηπιακούς σταθμούς κατά 45% μεσοσταθμικά , με έμφαση στις τρίτεκνες και οικονομικά αδύναμες οικογένειες.

Στο Δήμο μας, μία οικογένεια που έχει 3 παιδάκια και οικογενειακό εισόδημα 20.000 € θα πληρώσει για να φέρει και  τα 3 παιδάκια του στο βρεφονηπιακό σταθμό της πόλης, 20 € το μήνα.

Εάν δε το οικογενειακό εισόδημα είναι έως 15.000 €, δεν πληρώνει ούτε 1 € είτε είναι πολύτεκνη, είτε είναι τρίτεκνη είτε έχει ένα παιδάκι. Οποιαδήποτε οικογένεια.

Σκοπός και πρόθεση της διοίκησης του Ανδρέα Παχατουρίδη για το 2020 και οι οικονομικές μελέτες που έχω αναλάβει εγώ ως Αντιδήμαρχος Οικονομικών Περιστερίου με την εμπιστοσύνη του Δημάρχου είναι να εξισώσουμε τους τρίτεκνους με τους πολύτεκνους στον τομέα των βρεφονηπιακών σταθμών.

Δηλαδή για τις τρίτεκνες οικογένειες να φιλοξενούμε τα παιδάκια τους χωρίς να πληρώνουν ούτε ένα ευρώ.

Η κοινωνική πολιτική της διοίκησης του Δήμου μας είναι νομίζω πάρα πολύ μεγάλη. Είναι θα έλεγα ανησυχητικά μεγάλη.

Διότι μην νομίζετε ότι το πρόβλημα μας ευχαριστεί έστω και αν μπορούμε να το λύσουμε.

Το πρόβλημα της οικονομικής δυσχέρειας πρέπει επιτέλους στη σύγχρονη Ελλάδα να είναι μειούμενο και κάποια στιγμή να εξαφανιστεί.

Η αγορά του Δήμου Περιστερίου νομίζω ότι ξέρει καλά τι προσπάθειες κάνουμε για να μην τις επιβαρύνουμε ως Δημοτική Αρχή.

Η μείωση των τελών κατάληψης των κοινοχρήστων χώρων είναι την τελευταία τετραετία για όλους και σε όλες τις περιοχές του Περιστερίου.

Προσπαθούμε και θεωρούμε ανάπτυξη όχι μόνο την επίτευξη περισσοτέρων εσόδων για τον Δήμο, αλλά την ποιότητα ζωής των πολιτών μας.

Για αυτό βλέπουμε την Πόλη μέσα από τα μάτια των παιδιών μας, των εγγονών μας που φαντάζομαι ότι όλοι γνωρίζετε ότι τα παιδιά μας θέλουν μία ιδανική πόλη και προσπαθούμε να τους παρέχουμε τα υλικά μέσα έτσι ώστε να μην είναι φανταστική, αλλά να είναι και πραγματική.

Ευχαριστώ θερμά το συντονιστή της αποψινής βραδιάς, διακεκριμένο δημοσιογράφο και άνθρωπο, Γιώργο Αυτιά. Του εύχομαι να έχει πάντα επιτυχίες σε ότι και αν επιλέξει να κάνει.

Το βιογραφικό του και η πορεία του νομίζω ότι δηλώνουν επιτυχία, πολύ μεγάλη σε ότι και αν κληθεί να κάνει.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας και την παρουσία σας στην  αποψινή εκδήλωση.

Μοιραστείτε το:
Tagged